Jan Mulder over de videoref: "Een beetje verwarring is toegestaan en zeker geen reden om deze technologie in twijfel te trekken"

Aftrap direct achteruit. Die rare, gevoelloze streep de verkeerde kant op: ik kan er niet aan wennen en verlang terug naar het tikje opzij. Het was zo'n mooi, aarzelend begin van de voetbalmatch, ik werd er altijd een beetje sentimenteel van. (There's nothing wrong with the Bee Gees, John Lennon zei het al.)

Nu wil de Fifa ook nog de vrije trap aanpakken: meteen zelf verder dribbelen is straks toegestaan. Meer 'verbeteringen' dreigen. Alleen de aanvoerder mag met de scheidsrechter praten. Geen tweede kans via de rebound nadat de doelman je penalty heeft gestopt. Een te wisselen speler wordt verplicht bij de dichtstbijzijnde kalklijn uit het speelveld te stappen. Strengere controle op de tijdslimiet van de keeper met balbezit (zes seconden gepermitteerd). Al deze vernieuwingen die de Fifa al heeft ingevoerd of zal gaan invoeren, zijn overdreven en niet aanzienlijk genoeg (aftrap en vrije trap naar jezelf) of de oude spelregels voorzien al in bestraffing van de overtreding ervan.

Maar: de keeper loopt zes seconden, twaalf seconden, achttien seconden met de bal, en de scheids grijpt niet in. Van een strafschop in tweede instantie alsnog een goal maken: is dat zó erg? Alleen de aanvoerder laten mekkeren is al lang de regel, de arbitrage laat jammer genoeg alle anderen ook schreeuwen en trekken, sterker, hij vindt zichzelf vredestichter van opstootjes en duikt wilder dan de spelers in een vechtende meute.

Vergissing. Hij is scheidsrechter en geeft, als er gevochten en getrokken wordt, slechts kaarten. Gaat een te wisselen speler tergend langzaam naar de kant: hij trekke geel. Is de irritante slak vijf meter verder niet sneller geworden: de rode kaart. Het gebeurt niet, de scheidsrechters weigeren de spelregels toe te passen. Zouden ze dat wel doen dan is vernieuwing niet aan de orde. De invoering van de videoref is de enige vernieuwing die hoogst nodig is en zeer mag worden toegejuicht. Zondag, in de Confed Cup tijdens Duitsland-Kameroen, ontstond er in de regiekamer van de videoref verwarring. Eerst werd de verkeerde speler eruit gestuurd, toen kwam de correctie. En was het wel rood? (Twee kemphanen hadden beide een te hoog been, de ene raakte de andere licht.)

Misschien was het geen rood, maar de nauwgezetheid van een scheidsrechterlijke beslissing wordt vele malen groter na bestudering van de beelden. Een beetje verwarring is toegestaan en zeker geen reden om deze uitstekende, zeer behulpzame technologie in twijfel te trekken of zelfs af te wijzen. Bij alle wedstrijden graag een videoref, vanaf heden.