Een Luxemburger godbetert. Een tattoofreak die op zijn kuit een afbeelding van een voetballer heeft staan, met rugnummer 31, dromend van de Champions League. Sébastien Thill, middenvelder met marktwaarde van 400.000 euro, trapte zichzelf en Sheriff Tiraspol in Madrid de hemel in.

Een krul in de bovenhoek die de Moldavische kampioen de sympathie van de voetbalwereld bezorgde. Het soort sprookjes dat Real-voorzitter Florentino Pérez, drijvende kracht achter de Super League, niet graag leest. Liever laat die zich niet meer vernederen door de kleintjes. Sheriff Tiraspol is na twee speeldagen leider in groep D met zes op zes. Een club die draait op een budget van een kleine 5 miljoen euro.

Dat Sheriff knalde een grootmacht met omzet van 715 miljoen genadeloos af. Thibaut Courtois stond erbij en keek ernaar. Voor hem een avond om snel te vergeten. Voor anderen een om voor eeuwig te koesteren.

Een andere Belg was bevoorrecht getuige. Lawrence Visser, ref uit Merksplas, Noorderkempen, floot op Bernabéu zijn eerste Champions Leaguematch. Hij gaat mee de geschiedenis in.

Nochtans leek Visser de boeman te worden van Sheriff. Bij het derde appel voor een strafschop van Vinicius zwichtte hij toch. Na rust maakte de Braziliaan van Real voor de tweede keer in een paar minuten een buiteling in de zestien. Tussen Addo en Costanza dook hij over een knie.

Visser floot eerst niet, maar Clément Turpin, ervaren ref in de regiekamer van de VAR, dacht er anders over. Hij riep de Belgische scheids aan het scherm. Visser twijfelde niet. Hij jaagde eerst de protesterende spelers bij hem weg en wees dan naar de stip. Benzema zette die feilloos om. De gelijkmaker.

In één beweging gaf Visser Real-coach Carlo Ancelotti nog geel voor misbaar aan de lijn. Met Casemiro was hij de grootste ster die in zijn boekje stond. Zes keer geel.

Real had dan wel de bal, Sheriff verdedigde goed en prikte stevig tegen. Bij zo’n scherpe counter waren de Moldaviërs op voorsprong geklommen. De perfecte voorzet van Cristiano - een andere - en de geplaatste kopbal van Yakhshiboev. Courtois kon er met zijn armen niet aan. Wat later bood hij Sheriff zelf de 0-2 aan. Onzorgvuldig uitvoetballen met de linker bleef onbestraft. Een doelman sakkerde.

De stunt van Sheriff maakte ene Eden Hazard nog meer een voetnoot dan hij al was. Na twee matchen op de bank kreeg hij eindelijk nog eens zijn kans aan de aftrap. Aan goeie wil geen gebrek. Hij deed meer dan zijn best.

Hazard zoog ballen naar zich toe, hij werd onderuit getrapt, hij dribbelde, hij speelde Benzema aan, hij haalde zelf uit. Zonder doelpunten, zonder assists. Het is op die cijfers dat hij afgerekend wordt. Na goed een uur haalde Ancelotti hem naar de kant.

Vanop de bank zag Hazard in minuut 89 dat een Sheriff-speler aan de zestien mocht aanleggen. Geschiedenis geschreven.