Vrouw verduistert 1,1 miljoen op haar werk en stuurt alles naar internetliefde in Afrika: "Ik dacht dat hij zou terugbetalen”

Een en ander bleek vandaag in de rechtbank van Dordrecht, waar de vrouw terechtstond. De 51-jarige vrouw uit Hoogvliet werkte al 32 jaar bij het bedrijf Karwei, een keten van bouwmarkten, met ook een vestiging in de woonplaats van de vrouw. Begonnen als caissière, was ze opgeklommen tot administratief medewerkster, die het volledige vertrouwen van het bedrijf had.

Het bedrog begon in 2015 toen zij op Facebook een vriendschapsverzoek kreeg van een man. Die wilde aanvankelijk alleen wat kletsen, maar na een week of drie zou hij om geld zijn gaan vragen. Aanvankelijk hield H.S. dat af en stopte het contact, maar enkele weken later begon de Afrikaan toch weer berichten te sturen. ,,Hij was heel aardig en lief’’, zei ze. ,,Mijn huwelijk liep toen niet zo goed, dus ik had behoefte aan liefde en genegenheid.’’

Toen de man na enige tijd om 5000 euro vroeg voor een operatie besloot ze dat over te maken. ,,Ik wilde hem helpen.’’ Nadien bleven er nieuwe verzoeken om geld te komen. Voor operaties van hem of familieleden, maar ook om in zijn levensonderhoud te voorzien. Op die manier ging er 30.000 euro spaargeld door. Toen dat op was, nam ze een lening van 6.000 euro.

Omdat hij blééf vragen om geld, begon S. met het wegsluizen van geld van haar werkgever. Op facturen verving zij het banknummer van leveranciers door haar eigen gegevens. Een leidinggevende moest die opdrachten goedkeuren, maar omdat dat om een heleboel facturen tegelijk ging viel dat nooit op. Bankafschriften vervalste ze door haar gegevens weg halen en de originele eroverheen te plakken. Die kopieerde en printte ze opnieuw, waardoor het nooit opviel.

Pas toen de bank in augustus 2017 aan de bel trok, liep de vrouw tegen de lamp. Rond die tijd zou ze ook gechanteerd zijn met een naaktfoto die ze in haar verliefdheid eerder had opgestuurd. ,,Ik zag daar toen geen kwaad in.’’ Bij de laatste boeking ging het om bijna 70.000 euro in één keer.

De vrouw zegt niet te weten hoe haar lief eruit ziet. Zij stelde in tweeënhalf jaar tijd één keer met hem te hebben geskypet. ,,De verbinding was steeds te slecht om te skypen.’’ Wel was er bijna dagelijks telefonisch contact. Verder zegt ze alleen een foto van hem te hebben op een moment dat hij in het ziekenhuis ligt met zijn hoofd in het verband.

Snikkend deed ze haar verhaal. ,,Telkens was er weer wat waarvoor hij geld nodig had. Ik was veel te goedgelovig. Al die tijd heb ik gedacht dat hij zou terugbetalen. Hoe kon ik zo stom zijn?’’

Evenmin heeft ze een adres waar hij zich zou ophouden. ,,Ik heb daar verschillende keren om gevraagd, maar steeds kon hij dat niet geven. Op een gegeven moment ben ik maar opgehouden met vragen. Dit is allemaal heel moeilijk te begrijpen, ook voor mijzelf. Op het laatst had ik wel zoiets van: wanneer gaat hij nu eens voor mij zorgen?’’

De rechtbank wilde weten of de internetliefde wel echt bestaat. Wellicht was er een plan om er met meer dan een miljoen euro vandoor te gaan en elders een nieuw bestaan op te bouwen, zo werd gesuggereerd. Dat ontkende S. zeer stellig. ,,Die man bestaat. Ik heb hem immers vaak genoeg aan de telefoon gehad.’’ Zij beweerde geen euro zelf te hebben gehouden.

De zaak werd onderbroken tot nader order, omdat raadsman Ed Manders één van de drie rechters wraakte. De zaak werd daarop stilgelegd. Het is nog niet bekend wanneer die wordt voortgezet.