Vluchtelingen op Lesbos mogen door avondklok één keer per week 3 uur naar buiten: “Het is hier net een gevangenis”
Nadat het vluchtelingenkamp Moria op het Griekse eiland Lesbos begin september afbrandde, zei iedereen: zo'n mensonterend kamp mag er nooit meer komen. Maar alle inspanningen van belangenorganisaties ten spijt, de vluchtelingen leven er nog steeds in erbarmelijke omstandigheden: “Zelfs de kinderen zijn hier gedeprimeerd. Iedereen is gefrustreerd en moe van het wachten."
Delen per e-mail
Omad Ahmadi stuurt een foto door van de waslijn die hij heeft gespannen in de tent van zijn familie. Eraan hangen een blauwe capuchontrui, een beige joggingbroek en twee handdoeken. Daaronder staat een klein elektrisch blaaskacheltje. “Als we stroom hebben, zet ik die aan om mijn kleren te drogen’’, verduidelijkt de 23-jarige Afghaanse vluchteling vanuit het kamp op het Griekse eiland Lesbos. “Maar dat is zo'n twee à drie uur per dag. Ze zeggen dat er niet meer olie is voor de generatoren.’’
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Biden tekent decreet dat het makkelijker moet maken om te stemmen
Amerikaans president Joe Biden tekent zondag een decreet dat het voor Amerikanen makkelijker moet maken om te kunnen stemmen. Biden kondigt dat aan naar aanleiding van de herdenking van “Bloody Sunday”, de dag waarop 56 jaar geleden een mensenrechtendemonstratie in Selma (Alabama) op een bloedige manier onderdrukt werd. -
31
Eindelijk: weer dansen, juichen en flirten. Nederland test groot dance-event
Zo’n 1.350 Nederlandse dancefans beleefden zaterdagmiddag hun feestelijkste uitstapje in ruim een jaar tijd. Tijdens een testevenement in de Ziggo Dome in Amsterdam mocht er eindelijk weer even gedanst, gejuicht én geflirt worden. -
Jobs
Dit worden de uitdagingen voor de ICT-sector in de komende jaren
Vanuit ons kot werken, shoppen, les volgen en eten bestellen. ICT’ers wisten het voorbije coronajaar niet waar eerst gesprongen om al die zaken technisch mogelijk te maken. Maar wat als de pandemie straks voorbij is? Ziet de toekomst er dan nog rooskleurig uit voor de ICT-sector? Jobat.be vroeg het aan Patrick Slaets van technologiefederatie Agoria. -
-
Multimedia
Geen geld voor een dure smartphone? Dit zijn onze aanraders onder de 300 euro
Niet elke consument wil 500 euro of 1.000 euro neertellen voor een nieuwe smartphone, en terecht. Anders dan in de beginjaren zijn er ook bij de budgetsmartphones echt wel goede toestellen te vinden. Dit zijn je beste opties met een winkelprijs tot 300 euro. -
Minder migranten aangekomen op Griekse eilanden in 2020
Het aantal mensen dat vanuit Turkije naar de Griekse eilanden in de Oost-Egeïsche Zee is gevlucht, is in 2020 aanzienlijk gedaald. Terwijl in 2019 ongeveer 59.700 mensen arriveerden op Lesbos, Samos, Chios, Kos en Leros, daalde het aantal nieuwkomers tot bijna 9.700 in 2020. -
PREMIUMANTWERPEN
Pas op zijn 15de voor het eerst naar school, nu is ex-vluchteling Sahadi (32) zelf directeur: “Met dank aan leerkrachten die zich jarenlang voor mij hebben ingezet”
Hij was al vijftien (!) jaar toen hij de allereerste schooldag van zijn leven meemaakte. Nog eens zestien jaar later werd hij zelf directeur van een kleuter- en lagere school. Ontmoet Sahadi Daria (32), van Afghaans vluchteling tot schooldirecteur op het Antwerpse Linkeroever. “De leerkrachten die zich jarenlang voor mij hebben ingezet, hebben me overtuigd zelf opvoeder te worden” -
PREMIUM
Antwerpse fotografe Tessa Kraan getuigt één maand na de verwoestende brand in vluchtelingenkamp Moria op Lesbos: “De toestand is nog erger dan voor de brand. Dit is geen onkunde, maar onwil”
De situatie in het vluchtelingenkamp op Lesbos is zowaar nog erger dan voor de alles verwoestende brand nu een maand geleden. Dat zegt de Antwerpse - met Nederlandse roots - fotografe Tessa Kraan die er actief is voor verschillende NGO’s. Na de brand was er hoop bij de 9.000 vluchtelingen op een beter onderkomen. Er heerste zelfs strijdvaardigheid dat teruggaan naar een dergelijk kamp geen optie was. Ongeveer tien dagen hield die strijdvaardigheid stand tot die vakkundig de kop werd ingedrukt door de overheid die de mensen geen voedsel en water gaf. Gekweld door honger en dorst en tien dagen leven op straat, aanvaardden de vluchtelingen hun lot van een nieuw kamp. Eentje zonder douches, elektriciteit en maar één maaltijd per dag. “Je kan niet meer spreken van onkunde, dit is onwil.”