Het noodlot in Tsjernobyl sloeg toe op 26 april 1986. Midden in de nacht, toen de meeste bewoners van de stad in het noorden van Oekraïne sliepen, ontplofte een van de reactoren en daarbij kwamen grote hoeveelheden radioactieve stoffen vrij. De gevolgen waren catastrofaal. De schattingen van het aantal slachtoffers – direct en indirect door kanker - lopen sterk uiteen, maar de ramp zou tot wel 100.000 doden gemaakt kunnen hebben. En de gevolgen zijn vandaag nog altijd merkbaar.

“Wat weinigen weten is dat 70 procent van de radioactieve deeltjes eigenlijk in Wit-Rusland neerkwam, zo’n 25 kilometer verderop”, vertelt Thissen aan onze redactie. “In een gebied dat nu Radio-ecologisch Reservaat Polesski wordt genoemd. Voor de ramp woonden er meer dan 20.000 mensen, verspreid over bijna 100 locaties. Na de kernramp vluchtte iedereen er weg. De regio is nu een verboden zone. En ze bleef in tegenstelling tot Tsjernobyl vrijwel onaangeroerd.”


Dat is duidelijk te zien op de beelden die Thissen maakte. Hij raakte in het reservaat binnen met de hulp van enkele plaatselijke collega’s, die ook aan urban exploring doen. Overal zijn verlaten huizen en scholen te zien, die na al die jaren langzaam overwoekerd werden door de natuur. Binnen zijn nog resten te vinden uit de periode dat het gebied leegliep. Zo is er een postkaartje uit februari 1986, dat geschreven werd exact twee maanden voor de kernramp. (lees hieronder verder)

Of ze niet bang waren voor de straling? “Dat viel wel mee”, aldus Thissen. “De standaard straling is er intussen niet meer zo hoog. Het gaat het om iets van een 2 microsievert per uur (ter vergelijking: de natuurlijke straling in België is ongeveer 0,1 microsievert per uur, red.). Het gevaar zit hem echter vooral in het verstoren van de natuur. Als je stof doet opwaaien bijvoorbeeld, kan er extra straling vrijkomen. En die kan nog heel wat hoger zijn.”

Thissen was eerder ook al in Tsjernobyl. “Dit was niet zo indrukwekkend en groots, maar door het onverstoorde karakter wel veel authentieker en unieker. Het ademde nog echt de tijd van toen.”

Het volledige filmpje kan je bekijken op het YouTubekanaal van Bob Thissen – Exploring the Unbeaten Path – en via zijn website.