Twee coronapatiënten uit hun lijden verlost in Duits ziekenhuis, anesthesist (44) in de cel voor doodslag

De twee coronapatiënten lagen op sterven en overleden op respectievelijk 13 en 17 november. Iemand die van de overlijdens hoorde, meldde die volgens justitie enkele dagen later aan de ziekenhuisleiding. Die schorste de arts meteen en informeerde het Openbaar Ministerie.

De politie arresteerde Andreas B. woensdag. Hij werd een dag later in voorlopige hechtenis genomen op verdenking van tweevoudige doodslag. Van moord zou geen sprake zijn, omdat de verdachte naar verluidt niet handelde uit slechte motieven. Het ziekenhuis meldde gisteren in een verklaring ‘dat het vermoeden bestaat dat de arts opzettelijk en illegaal medicijnen heeft toegediend aan twee ernstig zieke mensen in hun laatste stervensfase, wat heeft geleid tot hun overlijden.’ Actieve euthanasie is in Duitsland verboden. Zelfs een arts mag niet zelf de dood van een patiënt bewerkstelligen.

De familie van de 47-jarige Rotterdammer was in de Uniklinik Essen op het moment dat Andreas B. hem ‘uit zijn lijden verloste’, bevestigt het OM in Essen vandaag desgevraagd tegen onze collega’s van AD.nl.

Of de familie op 13 november getuige was van de dodelijke injectie die de anesthesist het slachtoffer zou hebben gegeven, wil het OM niet zeggen. De dokter handelde volgens de woordvoerster niet op verzoek van de familie van de Nederlander. “In dat geval zou de verdenking tegen de arts geen doodslag zijn geweest.” Bij doodslag is in Duitsland, anders dan hier, ook sprake van opzet. Het verschil met moord is dat ‘laaghartige motieven’ zoals hebzucht of lust ontbreken.  

De aanwezigheid van de familie werpt een nieuw licht op de verklaring die de arts na zijn arrestatie aflegde bij de politie over de dood van de Nederlander. Andreas B. verklaarde ‘het lijden van de patiënt en diens familie niet langer te hebben kunnen aanzien.’ Ook in Duitsland is het gebruikelijk dat familie wordt gevraagd naar het ziekenhuis te komen als de situatie van een patiënt verslechtert.

De 47-jarige Rotterdammer, die een vrouw en twee schoolgaande kinderen achterlaat, was een dag of tien voor zijn overlijden opgenomen op de intensive care in het universitair ziekenhuis in Essen. Daarvoor verbleef hij in een ziekenhuis in Venlo (Nederlands Limburg). Hoelang hij daar lag is het OM niet bekend. Het weet evenmin of de veertiger tot een risicogroep behoorde en of hij voordien was opgenomen in een ziekenhuis in Rotterdam of elders in Nederland.  

Volgens de WDR, de openbare omroep van de deelstaat Noordrijn-Westfalen, kregen de twee patiënten een middel geïnjecteerd dat meteen een hartstilstand veroorzaakte. Het Openbaar Ministerie geeft daar geen commentaar op.

De 44-jarige arts werkte sinds februari 2020 in het ziekenhuis. Voordien was hij werkzaam in het Universitair Ziekenhuis in Heidelberg, meldt Bild am Sonntag. De Duitse zondagskrant sprak met enkele collega’s van B. Zij omschrijven hem als een vakkundig, gerespecteerd, zeer nuchter en prettig persoon. “We zijn allemaal stomverbaasd en geschokt”, zegt eentje. “Blijkbaar overweldigde het lijden van de coronapatiënten Andreas. Hij dacht waarschijnlijk echt dat hij iets goeds deed.”

Een andere arts in het ziekenhuis vermoedt iets soortgelijks. “Uiteindelijk moet je concluderen dat hij niet handelde uit overbelasting of uit laaghartige motieven zoals lust. Ik denk dat het lijden van de patiënten en de omstandigheden in deze stressvolle tijd hebben bijgedragen aan zijn daden.”

“Ik vrees dat het zelfopofferende en voorbeeldige werk van mijn collega’s in de coronacrisis nu in twijfel wordt getrokken”, reageert een andere ziekenhuismedewerker. “Dat zou heel erg jammer zijn want deze zaak moet iedereen eigenlijk wakker schudden. De situatie waarin wij ons als zorgpersoneel momenteel bevinden is zo dramatisch dat zelfs ervaren medische professionals blijkbaar wanhopig zijn!”

Volgens de WDR werd Andreas B. overgeplaatst naar de afdeling met coronapatiënten vanwege ‘merkbare persoonlijkheidsstoornissen’. Ze zouden in verschillende beoordelingsgesprekken zijn besproken. 

De medicus had als hoofdarts een hoge functie. De Duitse stichting Patiëntenbescherming riep gisteren op alle overlijdens te onderzoeken op momenten waarop hij dienst had. De recherche is volgens het OM al bezig met die ‘monsterklus’. 

De nabestaanden van de 47-jarige Rotterdammer willen voorlopig niet met de media praten en vragen met rust te worden gelaten. “Als familie zitten we midden in de eerste fase van rouwverwerking. We zijn nog in shock naar aanleiding van het nieuws uit Duitsland. Het verlies en dus het verdriet is allemaal nog heel vers. In een later stadium, zullen wij dat via onze advocaat laten weten”, luidt het in een verklaring verspreid via hun Rotterdamse raadsman Frank van Ardenne.