Russen verklaarden hem dood, maar sluipschutter ‘Wali’ is springlevend in Oekraïne: dit maakt hij mee aan het front

Wali (40) die vrouw en kind achterliet in Canada om de Oekraïners bij te staan, is springlevend. Hij heeft geen schrammetje. Maar soms scheelde het niet veel, zo onthult hij tijdens een interview aan ‘Bild’. De man werd door het internet gebombardeerd tot beste sluipschutter ter wereld, maar zelf is hij bescheiden. “Ik ben een goede soldaat, een goede schutter - maar zo zijn er nog”, zegt hij.

De sniper werd ingezet in de regio rond Kiev. “Het is extreem zwaar. Zo moet het ook tijdens de Tweede Wereldoorlog geweest zijn, met zo veel vuurkracht aan beide kanten”, aldus Wali.

“Op een gegeven moment stond onze schuilplaats in brand. Ik hoest nog steeds, we hebben roet en rook ingeademd. Er waren zeer gewelddadige straatgevechten. Elke dag keken we de dood in de ogen. Meerdere keren. In Hollywoodfilms zijn sluipschutters de grote helden, maar in een oorlog als deze voel je je klein.”

Hij bewondert ook de moed van de Oekraïners. “Hun sluipschutters bleven op hun posities, ook al stond het hele appartement al in brand en kon je de hitte voelen.”

De situatie aan het front is soms moeilijk te vatten. “Het is een storm van vuurkracht: explosies, granaten, geweervuur. Plus tanks, militaire voertuigen, helikopters. Driekwart van het werk is in leven blijven. De Russen proberen alles weg te vagen in elk district dat ze willen veroveren”, zo beschrijft de Canadees met Franse roots de scènes in het heetst van de strijd.

“Vaak miste deze munitie ons op slechts enkele meters. En als de Russen oprukken, moeten we terugschieten, ook om aan te tonen dat we er nog zijn. Dan trekken ze zich terug - en proberen ons opnieuw te doden met beschietingen. Alles aan het front is vernietigd, zoals in Stalingrad. Het ergst van al is de verwoestende kracht van de raketten”, weet Wali.

Het Russische leger vertrouwt bovendien op rauwe, onnauwkeurige vuurkracht.

“De Russen mikken niet, ze schieten volkomen lukraak. Op alles. En dat lukt vaak ook. Een Oekraïense eenheid daar moest aanvankelijk zware verliezen incasseren. Men moet dus het juiste moment kiezen voor het tegenoffensief. Het is bijna een schaakspel. We moeten altijd agressief zijn, want de Russen zijn over het algemeen erg bang. Ze schieten vanuit schuilplaatsen. Vaak hoor je alleen het geluid van de kogels. Het is bijna psychologische oorlogsvoering: wie op dit moment sterker lijkt, gaat vooruit. Het gaat op en af.”

Wali van zijn kant vuurde om de vijand op afstand te houden. “Mijn belangrijkste taak is om te overleven, terug te vuren, te kijken en te wachten.” De scherpschutter wil de Oekraïners blijven helpen, maar ook in leven blijven om zijn zoon in Canada te zien opgroeien. “Maar mijn opdracht hier is nog niet voltooid.”

Wat is zijn ontroerendste moment? “We zijn erin geslaagd om een deel van de stad te heroveren, de bewoners te bevrijden van de Russen. En toen keek een vrouw die voor haar gebombardeerde huis stond me aan: ze glimlachte naar me. Toen wist ik: daar doe ik het voor. Ik riskeer mijn leven, maar het is het waard.”

Lees ook:

Hoofd Britse inlichtingendienst beweert dat Russische soldaten gedemoraliseerd zijn: “Sommigen volgen orders van Moskou zelfs niet meer op”

Zo werken 95.000 Russen in het grootste geheim aan het kernarsenaal van Poetin (+)