In het kantoor van zijn vader deed Royce de Vries zijn verhaal. “Het was in het begin heel confronterend om hier te zijn, om in een leeg kantoor te stappen. Iedere dag kwam hij normaal gesproken binnenlopen tegen lunchtijd. Als ik nu in mijn kantoor zit, is het alsof nog ieder moment de deur kan openzwaaien.” 

_{(lees verder onder de foto)}

Het verdriet is anderhalve maand na het overlijden van zijn vader nog steeds enorm. “Het gemis ook. Het onwerkelijke houdt ons nog steeds een beetje op de been. Eigenlijk kunnen we het nog steeds niet geloven.”

Royce herinnert zich nog perfect hoe het er op de dag van de aanslag aan toeging. “Ik was thuis aan het werk. Rond 19.40 uur werd ik gebeld door (advocaat en goede vriend; nvdr) Peter Schouten. Hij had opgevangen dat mijn vader neergeschoten was. De schrik is enorm als je zoiets hoort, maar er was op dat moment nog niet veel duidelijk. Je gaat natuurlijk meteen op onderzoek uit. Is het daadwerkelijk gebeurd en hoe erg is het? Ik ben meteen als een gek gaan bellen. Al vrij snel werd duidelijk dat het heel ernstig was.”

Op dat moment moest Royce de familie en de partner van zijn vader informeren. “In het ziekenhuis zag ik overal gemaskerde agenten met automatische wapens staan en dan word je in de familiekamer gezet. Daar zit je dan met heel veel onzekerheid.” Hij noemt de tijd in het ziekenhuis “heel dierbaar”. “We hebben hem nog gezien en aan zijn bed kunnen zitten. Hij had ook meteen op straat overleden kunnen zijn.”

Twee dagen na de aanslag ging Royce naar het kantoor van zijn vader. “Ik heb toen het shirt van Nicky Verstappen (de elfjarige jongen die verkracht en dood achtergelaten werd door Jos Brech; nvdr) meegenomen. Mijn vader heeft ooit aangegeven dat het shirt altijd bij hem moest zijn. Dat heeft toen bij hem op de ziekenhuiskamer gehangen.” Peter R. de Vries heeft zich jarenlang voor die zaak ingezet.

De bloemenzee die bij de plek van de aanslag ontstond, raakte de familie. “We vonden het heel belangrijk om naar die plek te gaan. Het doet ongelooflijk veel dat mensen de moeite doen om daar iets achter te laten. Zelfs krentenbollen. Dat heeft mij heel erg geraakt omdat mijn vader daar ook wel iets mee had.”

Royce leefde niet in angst sinds zijn vader de kroongetuige in het proces tegen de gevreesde drugscrimineel Ridouan Taghi bijstond. Dat hem iets zou overkomen, was wel zijn grootste nachtmerrie. 

Over de manier waarop het Openbaar Ministerie de zaak aanpakte, is hij niet te spreken. “Het steekt me vooral dat er niet meteen een goed systeem klaar lag. Iedereen in de omgeving van de kroongetuige had veilig moeten kunnen leven. Ik heb heel sterk de indruk - en dan druk ik me voorzichtig uit - dat daar helemaal geen rekening mee is gehouden.” 

Volgens Royce wilde zijn vader inderdaad geen persoonsbeveiliging, maar liepen er wel gesprekken over andere maatregelen. “Voor hem was het een onwerkbare situatie. Het was heel moeilijk. Je moet je agenda een week van tevoren delen. Mijn vader vond het belangrijk dat hij gewoon zomaar kon gaan fietsen. Met persoonsbeveiliging raak je die vrijheid kwijt.”

Royce is blij met het afscheid dat ze zijn vader hebben gegeven. “Ik denk dat we daar heel goed in geslaagd zijn. Maar zo'n dag zelf gaat in een roes aan je voorbij. Ik kon niet geloven dat ik daar op de uitvaart van mijn vader zat. Ik vond het heel belangrijk om te speechen, maar het is natuurlijk ontzettend moeilijk om in tien minuten uit te leggen wat mijn vader voor mij betekend heeft.”

Het schrijven van de speech werd een worsteling. “Ik ben advocaat en moet dus vaak stukken schrijven, maar dit was de moeilijkste opgave ooit. Ik overlegde vaak met mijn vader, dit was de eerste keer dat ik dat niet kon doen. Ik had de speech graag aan hem willen voorleggen.”

Nog even terug naar de zaak-Brech: de man werd veroordeeld tot 12 jaar en 6 maanden cel voor de verkrachting van de 11-jarige Nicky Verstappen. Dat hij het kind opzettelijk heeft vermoord, is volgens de rechtbank niet bewezen. “Maar zijn dood is wel het gevolg van het misbruik”, luidde de conclusie. 

Verstappen werd in 1998 dood teruggevonden in Nederlands Limburg. Pas in 2018, twintig jaar na de moord, kwam er een doorbraak in de zaak. Zowel Brech als het OM tekende echter hoger beroep aan.

Royce liet weten dat hij de ouders van Nicky vrijdag zal vergezellen tijdens die zitting. “Ik ga mee om Berthie en Peter steun te bieden. Ik ben mijn vader niet en ik heb niet de illusie dat ik hem kan vervangen. Dat kan helemaal niemand. Maar ik weet dat deze zaak voor hem heel belangrijk was.” Het is niet duidelijk of Royce de ouders van Nicky structureel gaat bijstaan.

Bekijk ook: