"Pedo-eiland", waar de staat Washington zijn gevaarlijkste seksdelinquenten onderbrengt

De zware seksdelinquenten op het eiland hebben hun straf er eigenlijk al opzitten, maar de 'End of Sentence Review Committee' was in hun geval van oordeel dat ze een te groot risico op herval vertoonden. Daarom moeten ze op McNeil Island voor onbepaalde tijd samenleven. Ze zijn met 236 en krijgen therapie, maar ze weten geen van allen óf, laat staan wanneer, ze ooit weer naar de maatschappij terugkunnen.

McNeil is een rotsachtig eiland van tien vierkante kilometer in de Pudget Sound, niet ver van de stad Tacoma in de staat Washington, waar vele chique, dure en pittoreske vakantie-eilanden liggen. Maar dat is McNeil helemaal niet. Het was het laatste Amerikaanse gevangeniseiland, dat enkel via de lucht of het water bereikbaar was. In de jaren 60 van vorige eeuw zat onder meer Charles Manson er een tijd vast, de criminele sekteleider die twee maanden geleden overleed.

Het McNeil Island Corrections Center opende in 1875. De overheid besloot in 2011 om het te sluiten wegens te duur. Het werd omgevormd tot een 'special commitment centre', maar in de volksmond kreeg het de naam "pedofieleneiland".

Elke twee uur vaart er een ferry naar het eiland, waar vele van de 236 seksdelinquenten al tien jaar of langer verblijven. Zoals Justin, die Vice News ging interviewen. Hij kon de overheid er wél van overtuigen om hem vrij te laten, wat later dit jaar ook zal gebeuren onder strikte voorwaarden. Justin misbruikte al andere kinderen toen hij zelf nog een kind was. Op zijn dertiende werd hij veroordeeld voor de verkrachting en het seksuele misbruik van zijn halfzus, feiten die meer dan een jaar hadden geduurd. Justin was zelf ook slachtoffer van kindermisbruik. Hij zat vijf jaar vast in een echte gevangenis en vertoeft inmiddels al een goeie tien jaar op het eiland.

"Ik deed er een eeuwigheid over om mezelf te vergeven voor wat ik heb misdaan", zei hij voor de camera van Vice News. "Ik heb geen drang meer naar kinderen, ik worstel niet meer met die driften. Ik ben zelf echt verbaasd, omdat het is alsof ik er gewoon niet meer aan denk", voegde hij eraan toe. Volgens zijn advocate, Rachel Forde, biedt de behandeling op McNeil Island "helemaal geen voordelen". "Als onze maatschappij levenslange straffen wil voor alle seksdelinquenten dan moeten we daar eerlijk over zijn en onze wetten aanpassen", zei Forde.

Klinisch directeur van het centrum, Elena Lopez, zegt dat de behandeling er voornamelijk uit groepstherapie bestaat. "Het doel is om hun risico onder controle te houden. Niet om het uit te roeien, het uit te schakelen of er vanaf te geraken, want de meesten hier zullen altijd op een of andere manier een neiging hebben tot afwijkend gedrag of het nu met kinderen is of seks zonder wederzijdse toestemming of nog wat anders", aldus Lopez.

Nog negentien andere Amerikaanse staten hebben gelijkaardige programma's lopen voor "gevaarlijke seksdelinquenten". De aanpak van de zogenaamde 'Special Commitment Centres' (SCC) is omstreden omdat de criminelen gedwongen opgesloten worden nadat ze hun juridische straf al hebben uitgezeten. Technisch gesproken zitten ze niet in de cel maar ze zijn wel beroofd van hun vrijheid. Ze krijgen bijvoorbeeld een gevangenisloon voor het werk dat ze verrichten, wat soms minder dan drie dollar per uur is. In 2010 spande Gordon Michael Strauss daarvoor een rechtszaak in tegen de overheid. De 59-jarige seriële verkrachter, al sinds 1998 bewoner op McNeil Island, eiste het Amerikaanse minimumloon. Een week later trok hij zonder verdere uitleg zijn klacht weer in.

In 1997 oordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof dat de controversiële instellingen in de twintig staten legaal waren. Volgens directeur Bill Van Hook zal zijn SCC op het eiland McNeil nog niet meteen de deuren sluiten. "Dat zal moeilijk te verkopen zijn aan de bevolking", meent hij.