Ook derde dader (70) in grootste Amerikaanse ontvoeringszaak ooit kan nu vrijkomen: hij kidnapte 26 kinderen in 1976 en begroef ze levend, maar ze konden ontsnappen

Frederick Newhall Woods zit al 45 jaar in de cel. Hij werd veroordeeld voor het ontvoeren van 26 kinderen tussen 5 en 14 jaar én de buschauffeur die hen vervoerde in 1976. Hij voerde de misdaad uit samen met twee bevriende broers, James en Richard Schoenfield. Fred Woods en James Schoenfield waren destijds 24, Richard Schoenfield 22. De jongste broer kwam in 2012 op 57-jarige leeftijd vrij, de oudste in 2015, toen hij 63 was. Woods is inmiddels 70 en zijn aanvraag voor vervroegde vrijlating werd sinds 1982 tot nu toe al 17 keer geweigerd. Maar vrijdag kreeg hij dan toch een positief advies. Het duurt nu nog 120 dagen voor dat advies omgezet wordt in een definitieve beslissing.

De drie daders kwamen uit welgestelde families uit de San Francisco Bay Area. Toch bleken ze zware schulden te hebben. Ze bereidden de ontvoering een jaar lang voor. Op 15 juli 1976 sloegen ze toe in Chowchilla, zo’n 200 km ten zuidoosten van San Francisco. Ze deden met hun bestelwagen een volle schoolbus met 26 kinderen in stoppen. Twee daders stapten op de bus: een hield de chauffeur, Ed Ray, onder schot, de andere nam plaats achter het stuur. De derde kidnapper volgde met de bestelwagen. 

Ze werden, na elf uur rondrijden, uiteindelijk naar een steengroeve in Livermore gevoerd, meer dan 170 km verder. De bus was onderweg achtergelaten en vervangen door een tweede bestelwagen.

De slachtoffers werden in een verhuiswagen levend begraven in de steengroeve, die eigendom van Woods’ vader was. De gijzelnemers eisten 5 miljoen dollar losgeld, wat nu meer dan 20 miljoen euro zou zijn. Een ventilatiesysteem moest voor zuurstof zorgen. Er waren ook matrassen en wat eten en water. Samen met de grotere leerlingen, stapelde de buschauffeur de matrassen op elkaar om tot aan de opening in het dak van de vrachtwagen te geraken. Ray en de oudste leerling, Michael Marshall (14), slaagden erin de stalen plaat op het dak met een stuk hout te verplaatsen. Vervolgens konden de gevangenen zichzelf bevrijden. Ze hadden zestien uur lang vastgezeten onder de grond.

Aanvankelijk kregen de ontvoerders elk 27 keer levenslang zonder kans op vervroegde vrijlating, maar in beroep kwam er wél vooruitzicht op vervroegde vrijlating.

In het verleden gaven verscheidene slachtoffers in de Amerikaanse pers aan dat ze nog jaren na de ontvoering nog altijd kampen met angsten en nachtmerries. Sommigen schaarden zich achter het advies tot vrijlating van Woods, anderen blijven van oordeel dat hij zijn straf helemaal moet uitzitten.