Louis Chauvel, alias broeder Antoine, werd geboren in 1923 en leefde sinds 1966 in de grot. De man had zich uit de wereld teruggetrokken nadat hij  in de militaire gevangenis was beland wegens desertie omdat er een fout stond in zijn documenten. “Ik had een verwrongen geest, en ik zocht een plek die net zo verwrongen was als ik”, legde hij uit.

De cisterciënzer bracht zijn dagen door met bidden, mediteren en schrijven. De kluizenaar stond niet weigerachtig tegenover bezoekers, maar zoals een bord duidelijk aangaf: “De grot van Antoine is geen toeristische curiositeit, maar een plek van broederlijke ontmoeting”. Hij sprak met wandelaars over filosofie en spiritualiteit.

Na een zware val in oktober 2017 zat er voor hem niets anders op dan zijn grot te verlaten. Na eerst te zijn ondergebracht in een bejaardentehuis, werd hij sinds 2020 verwelkomd in de gemeente Dieulefit in de Drôme. Daar verbleef hij bij een reisgenoot met wie hij 20 jaar geleden naar India was gegaan. Volgens een vriendin wilde monnik Antoine “sterven met het gevoel dat hij op aarde niets meer te doen had”.

Hij was “een voorbeeld van liefde, van eenvoud, en van vrijgevigheid”.