Het koppel dat al twaalf jaar gehuwd is, kreeg in april 2018 te horen dat Peter lijdt aan dementie. De ziekte van Alzheimer vorderde snel en wiste alle herinneringen van Peter grotendeels uit. “Het is hartverscheurend, maar ik heb mijn best gedaan om positief te blijven en het van dag tot dag te bekijken, vertelt Lisa. “Mijn mantra is altijd geweest om geen spijt te hebben.”

Voor het paar betekent “in goede en kwade dagen” en “in ziekte en gezondheid” meer dan een vodje papier. Het is niet louter een belofte, maar een belofte die elke dag wordt nagekomen.

Een ding is Peter echter niet vergeten: zijn liefde voor Lisa - ondanks het feit dat hij niet meer weet wie ze is. Lisa gelooft dat dan ook hun “harten voor altijd verbonden zijn”.

Het koppel keek eind vorig jaar samen naar een bruiloftscène in een tv-show toen Peter plotseling naar zijn vrouw keek en uitriep: “Laten we het doen!”

“Wat doen?” vroeg ze. En toen hij naar de tv wees, vroeg ze: “Wil je trouwen?”. Hij knikte met een grote glimlach. “Wel, oké - dan trouwen we”, beloofde Lisa aan haar man.

De volgende dag vroeg ze zich af of haar man het zich nog zou herinneren, maar dat deed hij niet. Hij kon zich ook hun eerste huwelijk niet herinneren en de afgelopen zes maanden had hij haar gewoon als zijn favoriete verzorger beschouwd. Maar Lisa besefte dat het hernieuwen van hun huwelijksgeloften niet alleen belangrijk zou zijn voor Peter, maar ook voor haar.

In april was het zover. Toen, tijdens de ceremonie, leek er bij Peter een bepaald besef te komen. “Hij leunde naar voren en fluisterde zachtjes in mijn oor: ‘Bedankt om bij mij te blijven’”, zegt Lisa.

“Het was zo magisch. Het was lang geleden dat ik hem nog zo lang zo gelukkig heb gezien.”

Tegenwoordig kent Peter misschien de naam van zijn vrouw niet, en herinnert hij zich zelfs de hernieuwing van hun huwelijksgeloften in april niet. Maar zijn liefde voor zijn vrouw is nog steeds helemaal intact. Elke dag opnieuw. Voor altijd.