Klimaatcrisis drijft meest monogame vogelsoort steeds verder uit elkaar

Volgens onderzoekers zorgt het warmere water ervoor dat vogels verder moeten reizen voor voedsel en daardoor meer gestrest raken. Dat leidt tot verbroken relaties. Waar vroeger slechts één tot drie procent van deze vogelsoort op zoek gaat naar een nieuwe ‘partner’, ligt het percentage nu al op acht. Het liefdesleven van een Albatros wordt al langer onder de loep genomen, aangezien ze erg menselijke eigenschappen hebben. De vogels leven zo’n 60 jaar, hebben een tienerfase waarin ze leren hoe ze een partner kunnen verleiden door een dans en ze begroeten elkaar heel luid na lang gescheiden te zijn.

Voor zeevogels betekent warmer water: minder vis en woelige omstandigheden, waardoor minder kuikens overleven. De stresshormonen van de vogels nemen dus toe. En dat zorgt er dan weer voor dat de Albatros zijn partner hiervan de schuld geeft. Een andere reden die de onderzoekers aanhalen is dat de vogels verder moeten vliegen voor hun voedsel. Wanneer ze niet tijdig terugkeren voor het broedseizoen, gaan de achtergebleven vogels verder met een nieuw iemand. 

Het onderzoek kwam er omdat veel internationale populaties in de problemen zitten. De albatrossen zijn met steeds minder. De populaties die werden bestudeert, nemen elk jaar met 5-10% af en dat sinds 2005. Opwarmende zeeën en vissersboten die de vogelsoort per ongeluk doden, liggen mee aan de basis voor die daling. Ook paringspatronen veranderen hierdoor sterk. Zo merken de onderzoekers steeds meer homoseksuele relaties bij de zeevogels op. Dat komt omdat de mannetjes vaak geen vrouwelijke partner meer vinden. 

De onderzoekers hopen dat de klimaatcrisis wordt aangepakt om deze dieren te redden. “Als er niets veranderd, zullen ze uitsterven”, concluderen ze in de studie.

LEES OOK:

Kortere snavels en langere oren, dieren vervormen door de opwarming van de aarde