De wet had geweld en haatzaaierij gecriminaliseerd die specifiek is gericht tegen iemands seksuele oriëntatie of identiteit. Dat leidde in Italië tot veel discussie. Tegenstanders vonden dat het voorstel de vrijheid van meningsuiting aan banden zou kunnen leggen en ook het Vaticaan had kritiek geuit. Dat vond de wetstekst “te vaag” over wat precies strafbaar zou worden gesteld.

Het voorstel kwam uit de koker van de centrumlinkse PD en kreeg vorig jaar nog wel de steun van een meerderheid van de Kamer van Afgevaardigden, de Italiaanse Tweede Kamer. In de Senaat zien de machtsverhoudingen er anders uit. Daar lukte het rechtse tegenstanders, zoals de Lega en de Broeders van Italië, om een blokkade op te werpen. Een senaatsmeerderheid vond dat het debat over de wet moest worden gestaakt.

Discriminatie en zogenoemde haatmisdrijven zijn in Italië al strafbaar, maar niet alle groepen die daarmee te maken krijgen worden expliciet genoemd in de wet. Het voorstel van de PD had ook discriminatie op basis van bijvoorbeeld geslacht, geaardheid en lichamelijke beperkingen nadrukkelijk verboden. Voorstanders hebben steeds beklemtoond dat daarmee geen inbreuk wordt gemaakt op de vrijheid van meningsuiting.