De feiten gebeurden in 2018. Op 23 maart wordt de brandweer opgeroepen voor een brand in een bescheiden woning in het oosten van Parijs. Op de tweede verdieping vinden de hulpdiensten het gedeeltelijk verkoolde lichaam van grootmoeder Mireille Knoll (85). Ze ligt dwars over haar medisch bed.

Knoll - die aan de ziekte van Parkinson lijdt en zich niet alleen kan verplaatsen - blijkt elf messteken gekregen te hebben, onder meer in de keel. Speurders ontdekken al snel dat Yacine Mihoub (31) en Alex Carrimbacus (25) in de woning van de vrouw waren op het moment van de moord. Mihoub is de zoon van de buurman van Knoll, iemand die de vrouw al van kindsbeen kent en met wie ze af en toe porto dronk. Carrimbacus is een man die Mihoub in de gevangenis heeft leren kennen, waar ze allebei opgesloten zaten voor diefstal en geweld.

Wat er zich precies heeft afgespeeld op het moment van de feiten, blijft een mysterie. Beide mannen hebben al tegenstrijdige verklaring afgelegd en geven elkaar de schuld. Volgens Carrimbacus - een marginale, dakloze man met een psychiatrisch verleden - zou Mihoub hem voorgesteld hebben om samen “snel geld te verdienen”. Mihoub houdt vol dat hij zijn kompaan alleen maar voorstelde “een beetje plezier te maken”.

Eenmaal bij de vrouw binnen zou een discussie tussen Mihoub en Knoll geëscaleerd zijn, volgens Carrimbacus. Mihoub zou Knoll ervan beschuldigd hebben dat ze hem verlinkt had, waardoor hij in de gevangenis was beland. Vervolgens zou hij haar naar haar kamer gedragen hebben en haar keel overgesneden hebben, terwijl hij “Allah Akbar” riep. 

Mihoub houdt het erop dat Carrimbacus onmiddellijk bij het binnenkomen probeerde om Knoll te beroven. Hij zou meteen bont en snuisterijen zijn beginnen te verzamelen. Even later hoorde Mihoub een kreet in de kamer van de vrouw en zou hij gezien hebben hoe Carrimbacus de vrouw neerstak. 

Allebei beschuldigen ze elkaar ervan dat ze besloten om daarna brand te stichten. Volgens de onderzoeksrechter was er sprake van een antisemitisch misdrijf. Hij besloot dat op basis van een gesprek waarover Carrimbacus getuigde. Die “dacht dat hij gehoord had” dat Mihoub sprak over “de financiële middelen van de Joden en dat ze niets te kort hadden” en dat Knoll daarop uitlegde “dat niet alle Joden er warm inzaten”.

De moord op Knoll - die in 1942 nog uit Parijs moest vluchten voor de antisemitische razzia’s van de nazi’s, waarbij zo’n 13.000 Joden werden opgepakt - leidde tot een witte mars in Parijs en deed het debat oplaaien over een “nieuw antisemitisme” door de islamisering van bepaalde buurten. 

President Emmanuel Macron verklaarde dat Mireille Knoll “een onschuldige en kwetsbare vrouw” was die “gedood” werd “omdat ze Joods was”. De verontwaardiging was zelfs te horen tot in het buitenland, onder meer in Israël en de Verenigde Staten. Het proces zou tot 10 november duren.

LEES OOK: 

Suzanne Didkewicz werd door verzetsvrouw Andrée Geulen verstopt voor de nazi’s: “Alle Joodse moeders zijn dood, zeiden ze” (+)

RECONSTRUCTIE. Hoe Frankrijk zijn grootste naoorlogse bloedbad in de doofpot probeerde te stoppen (+)