Eigenaar van boerderij waar kleine Julen stierf: “Hij stierf niet door val in put maar tijdens reddingsactie”

Serrano, de vriend van een nicht van Julens papa José, is de eigenaar van de grond in Totalán waar op 13 januari het jongetje in de waterput gleed. De put was niet goed afgedicht en Julen viel 71 meter naar beneden. Pas een kleine twee weken later kon zijn lichaam uit de put worden gehaald.

Serrano beweerde eerder dat Antonio Sanchez, de maker van het boorgat, de boel niet netjes achtergelaten had en ook niet de benodigde vergunning had aangevraagd. Sanchez zelf beweerde dat hij in november vorig jaar in opdracht van Serrano de put heeft gegraven in een zoektocht naar water. Hij verklaarde de put te hebben afgedekt met een grote, zware steen van vijftien kilo, zoals hij altijd doet als er geen water wordt gevonden.  Dat de steen was verschoven, kwam volgens Sánchez door een kleine aardverschuiving. Daarop zei Serrano nog dat hij de put met twee betonblokken had afgedekt.  Volgens hem is Julen op die noodlottige dag er tussendoor geglipt.

Serrano wordt voorlopig als enige van nalatigheid beschuldigd omdat hij de waterput toch slecht zou beveiligd hebben en nergens zou aangegeven hebben dat er een diepe put was. Maar advocaten die hem vertegenwoordigen, hebben bij de rechtbank in Málaga een rapport voorgelegd waarin wordt gesteld dat de jongen stierf tijdens de reddingsactie en niet tijdens de val zelf. Daardoor zou Serrano geen schuld treffen.

De tweejarige Julen zou meteen na zijn val bedekt zijn door een laag grond van in totaal 33 kilo. Het ‘deksel’ bovenop het jongetje was 10 tot 15 centimeter hoog. Om het kind te bevrijden, moesten de reddingswerkers die laag verwijderen. Dat deden ze al enkele uren na Julens 71 meter diepe val, door met een zeven kilo zware houweel een tiental keer in te hakken in de grond.

Enkele slagen zouden de laag hebben doorboord en minstens 35 centimeter dieper zijn gedrongen. Volgens de verdediging waren die voldoende om het kind te raken. En zo komen ze op de proppen met het ergste scenario: er zou genoeg kracht geweest zijn om het kind te doden. “Dit is de enige manier waarop de wonden aan het hoofdje en de schedel van de minderjarige kunnen veroorzaakt zijn”, staat er in het rapport.

“Het feit dat acht haren van de jongen aan het uiteinde van het houweel werden gevonden, waarvan er drie de haarwortels bevatten, doet ons het volgende afvragen: welke alternatieve theorie zou de aanwezigheid van deze biologische sporen kunnen verklaren?”, zeggen ze ook nog.

Opvallend gegeven: het rapport werd samengesteld door architect Jesus Maria Flores Vila, die niet toevallig een week na de val kritiek uitte op de reddingsoperatie.

Er is echter ook een voorlopig autopsieverslag dat de versie van de advocaten van Serrano tegenspreekt. Dat stelt dat Julen een zwaar hoofdletsel had opgelopen en zijn nek had gebroken. Het jongetje zou ook vuil in zijn slokdarm en maag hebben gehad, wat erop wijst dat hij niet meteen na de val overleden is. Bovendien werden op het houweel geen bloedsporen gevonden.

Een definitief rapport van de autopsie zal moeten uitwijzen of de peuter nog in leven was toen de reddingswerkers hun gereedschap in de put staken. Net als de man die put heeft gegraven, zullen de ouders van Julen en drie wandelaars die kreten hoorden kort na het noodlottige ongeval, getuigen zijn in het proces.