"Bid alstublieft voor mij": journaliste die wordt opgejaagd door taliban vertelt haar verhaal
Een jonge journaliste beschrijft de paniek en angst die ze voelt nu ze gedwongen wordt om onder te duiken terwijl heel wat Afghaanse steden in sneltreinvaart in handen vallen van de taliban. “Ik ben een 22-jarige vrouw en ik weet dat de taliban families dwingen om hun dochters weg te schenken aan radicaalislamitische strijders.” De Britse krant The Guardian tekende haar aangrijpende verhaal op.
“Twee dagen geleden moest ik mijn huis in het noorden van Afghanistan ontvluchten nadat de taliban mijn stad hadden ingenomen. Ik ben nog steeds op de vlucht en er is geen veilige plek om naartoe te gaan”, zo vertelt ze anoniem aan de Britse krant. “Vorige week was ik een journaliste. Vandaag kan ik niet onder mijn eigen naam schrijven of zeggen waar ik vandaan kom of waar ik ben. Mijn hele leven is in een paar dagen weggevaagd.”
De vrouw zegt dat ze ontzettend bang is en niet weet wat er met haar zal gebeuren. “Zal ik ooit weer naar huis kunnen gaan? Zal ik mijn ouders weerzien? Waar zal ik heen gaan? De snelweg is in beide richtingen versperd. Hoe ga ik dit overleven?”
Ik trilde terwijl ik liep, maar probeerde niet bang te lijken.
22-jarige journaliste
Een oom bood haar aan om haar naar een veilige plek te brengen. In de omgeving van haar ouderlijke woning was het op dat moment chaos. Haar ouders wilden niet vertrekken. “Ik was een van de laatste jonge vrouwen in mijn buurt die probeerden te vluchten. Ik zag talibanstrijders net buiten ons huis, op straat. Ze waren overal. Ik trilde terwijl ik liep, maar probeerde niet bang te lijken.”
Onderweg werden we tegengehouden bij een controlepost van de taliban. Het was het meest angstaanjagende moment van mijn leven.
22-jarige journaliste
Het huis van haar oom ligt dertig minuten buiten de stad. Het was allerminst evident om daar te geraken. “Onderweg werden we tegengehouden bij een controlepost van de taliban. Het was het meest angstaanjagende moment van mijn leven. Ik droeg een boerka en ze negeerden me, maar ondervroegen wel mijn oom. Hij zei dat we een gezondheidscentrum in de stad hadden bezocht en op weg waren naar huis. Uiteindelijk lieten ze ons gaan”, vertelt ze.
Maar ook in het huis van haar oom was de journaliste niet lang veilig. “Veel families in dat dorp sympathiseren met de taliban. Een paar uur nadat we daar waren aangekomen, kregen we te horen dat enkele buren hadden ontdekt dat hij me daar verstopte.”
Afgesneden van de buitenwereld
Daarop sloeg de vrouw opnieuw op de vlucht, dit keer naar een huis van een ver familielid. “We moesten uren lopen en alle hoofdwegen vermijden. Dit is waar ik nu ben. Een landelijk gebied waar niets is. Er is geen stromend water of elektriciteit. Er is nauwelijks een telefoonsignaal en ik ben helemaal afgesneden van de buitenwereld.”
Ik kan niet stoppen met piekeren en me te zorgen maken over mijn vrienden, mijn buren, mijn klasgenoten, alle vrouwen in Afghanistan.
22-jarige journaliste
“De meeste vrouwen en meisjes die ik ken, zijn ook de stad ontvlucht en proberen een veilige plek te vinden. Ik kan niet stoppen met piekeren en me zorgen te maken over mijn vrienden, mijn buren, mijn klasgenoten, alle vrouwen in Afghanistan”, zegt ze.
“Al mijn vrouwelijke collega’s zijn doodsbang. De meesten zijn erin geslaagd de stad te ontvluchten, maar we zijn in deze provincie volledig omsingeld. We hebben ons allemaal uitgesproken tegen de taliban in onze artikels en hen woedend gemaakt.”
“Op dit moment is de situatie enorm gespannen. Ik kan alleen maar hopen dat er snel een vluchtroute komt. Alstublieft, bid voor mij.”
Alleen wie werkelijk in oorlogsgebied heeft gezeten begrijpt en weet dat het is zoals die journaliste vertelt. In situaties van burgeroorlog en strijdende milities is het nog erger want daar geldt geen enkel oorlogsrecht en dat is in Afghanistan het geval. Wacht tot ook milities zich er werkelijk gaan mee bemoeien zoals 15 jaar geleden.
Yvan Grosjean
2 jaar geleden
In de 80er jaren hebben de Amerikanen op roekeloze wijze de Taliban en C° massaal gesteund en gebruikt om de Sovjet-Unie een nederlaag te bezorgen. Dat is hen gelukt. De prijs betaalt de wereld nog altijd, en de aanslagen van 9/11 waren daar maar een klein onderdeeltje van.
Lenne Harding
2 jaar geleden
Hallo, sympathiseren doe je ook als strategie om te overleven. Denk maar aan de oorlogen hier.
Willy Bogaert
2 jaar geleden
Wat hebben de buitenlands troepen daar bereikt ?? is daar geen strek leger opgeleid ??
Jean West
2 jaar geleden
Geen water, geen elektriciteit, afgesneden van de buitenwereld. Hoe kan ze dan dit interview geven?
43 reacties
Resterende karakters 500
Log in en reageerArthur Tchikaya
Yvan Grosjean
Lenne Harding
Willy Bogaert
Jean West