"800 babylijkjes in put van Iers nonnenklooster"

Het tehuis was tussen 1925 en 1961 in handen van katholieke nonnen. Normaal kwamen zwangere Ierse meisjes in het opvangtehuis van de nonnen van Bon Secours hun onwettige baby's baren om de kinderen er dan veilig te laten opgroeien.

Ongehuwd zwanger raken was in het streng-katholieke Ierland een grote schande. De zwangere tienermeisjes waren de zwarte schapen van de familie en werden verbannen naar dit soort instellingen. Het was de bedoeling dat de meisjes na de bevalling elders in Ierland hun heil zochten, en dat de kinderen dan opgroeiden in de instelling.

Uit geschiedkundige documenten blijkt dat de kinderen er zwaar verwaarloosd werden: ze kregen amper voeding en ze kregen ook geen deskundige medische verzorging als ze ziek werden. Enkel de kinderen die gezond bleven, hadden het geluk dat ze ter adoptie werden aangeboden, of verkocht werden aan rijke, kinderloze echtparen.

Het massagraf werd al in de jaren '70 ontdekt door twee spelende jongens, maar het was de Ierse historica Catherine Corless die de omvang ervan ontdekte. Uit overlijdensaktes kon ze opmaken dat bijna 800 kinderen begraven liggen op het terrein van de instelling. Van een kist of een gedenkteken was geen sprake.

The Home
Vrouwen die ooit bevielen in het opvangtehuis - dat simpelweg The Home werd genoemd - zijn van plan om hun kind als vermist op te geven om verder onderzoek mogelijk te maken, meldt de Britse krant The Daily Mail. Het massagraf wordt binnenkort volledig opengelegd.

Volgens de Britse krant The Independent wil de Ierse katholieke kerk de slachtoffertjes herdenken met de bouw van een herdenkingsmonument op de site van het voormalige opvangtehuis. In het monument zouden de namen van de circa 800 slachtoffers vermeld worden.