Man zit 66 jaar met zelfde deuntje in hoofd

Iedereen heeft het wel eens voor. Dat ene liedje dat de hele tijd in je hoofd afspeelt, maar waarvan je niet op de naam kan komen. En de grote opluchting als je dan toch eindelijk de titel terugvindt. Die opluchting kwam voor Edward Demolder (87) pas na 66 jaar. In zijn hoofd speelde zich een muziekdeuntje af dat niemand bleek te kennen. "Ik hoorde het lied voor het eerst in 1947. De pater op het college in Turnhout speelde het muziekje af tijdens de studie-uren. Het was erg mooie muziek en het deed me steeds denken aan de concerten van Menselssohn, maar de pater kon me niet vertellen hoe het heette, of wie het geschreven had." Wat volgde waren jaren van hopeloos zoeken naar de titel, maar tot Edwards verbazing kende niemand het deuntje. "De enige die het herkende, was mijn vioolleraar. Die wimpelde me af met de woorden 'Dat lied is te moeilijk voor je, dat kan jij niet spelen'. Dat ik toen niet heb doorgevraagd, frustreerde me het meest."


Er was uiteindelijk een volhardende nicht, een vijfkoppig team van VTM en een reis naar Londen nodig om de oorspronkelijke muziek terug te vinden. "Voor zijn 86e verjaardag wilden we hem deze herinnering graag cadeau doen", zegt nicht Liesbeth. "Dat leek ons een koud kunstje, maar niets bleek minder waar. De zoektocht, waarvan we dachten dat die hooguit een dag zou duren, nam enkele maanden in beslag."

Edward zong de muziek in en Liesbeth en haar man Peter zetten het om naar muziek op SoundCloud. "We plaatsten het resultaat op Facebook en binnen de tien dagen kregen we een pak voorstellen binnen. Met veel geduld luisterde nonkel Eddy naar elk voorstel, maar telkens was het antwoord: nee, dat is het niet." Het verhaal werd zo intrigerend, dat het VTM-team van programma Make Belgium Great Again besloot het raadsel van de onbekende melodie op te lossen. Ze trokken naar een bekende Brugse platenwinkel, waar een muziekkenner het deuntje voor het eerst herkende. Op zijn aanraden kwam het VTM-team terecht bij de Light Music Society in Londen. "Daar kwam eindelijk de oplossing. Een medewerker, Kevin Sutterman, herkende het lied na drie noten. Het bleek om een lied uit de film Intermezzo te gaan, een romantische film met Ingrid Bergman uit 1939. Volgens Sutterman was het muzikale gehoor van nonkel Eddy de redding. Had nonkel Eddy de eerste noten fout gezongen, had Sutterman het lied nooit herkend."


Om Edward te verrassen, lokte Liesbeth haar nonkel naar de studio, waar niemand minder dan Jef Neve en Christophe Pochet het lied speelden. "Ik kon het eerst niet goed geloven en dacht dat ze eenvoudigweg mijn gezang opnieuw naspeelden. Tot ze me vertelden dat ze het lied eindelijk gevonden hadden. Na 66 jaar hoorde ik voor het eerst opnieuw het hele lied." Edward kreeg zelfs een originele plaat van het lied mee naar huis. "Ik zet het weleens op, maar nu luister ik meer naar de radio. Daar zeggen ze meteen welk lied het is."