“Landbouwgrond kopen is één van de mogelijkheden”: Groen tempert plannen Maron, N-VA vraagt zich af waar prioriteiten liggen

“Het was niet de bedoeling om hierover met zoveel aplomb te communiceren, lijkt me”, zegt Stoops meteen, die daarmee de plannen van Maron tempert. Ze betreurt de manier waarop één element het debat overheerst. “Landbouwgrond aankopen is slechts een van de mogelijkheden om de Good Food-doelstellingen te halen", nuanceert ze. In het kader van die Good Food-strategie wil Maron een derde van de Brusselaars van groenten en fruit voorzien via de korte keten.

“We willen die boeren laten boeren, en ons focussen op wat er op die grond gebeurt, niet wie ze in handen heeft”, vervolgt ze. “De bedoeling is om landbouwgrond in de handen van boeren te houden, want per dag gaat 7,3 hectare landbouwgrond verloren. Ook Gent en Parijs doen trouwens aan grond aankopen buiten het eigen grondgebied. Vreemd dat één element van een groter plan zóveel aandacht krijgt.” 

N-VA-volksvertegenwoordiger Gilles Verstraeten vindt dat de regering wel andere uitdagingen op haar bord heeft. “We bevinden ons middenin een ongekend moeilijke periode, en de budgettaire situatie is simpelweg niet goed. De schuld loopt op, er zijn onvoldoende middelen om Brusselse bedrijven de nodige steun te bieden, en dan hoor ik een minister aankondigen dat hij landbouwgronden wil kopen. Dat gaat mijn petje te boven", is Verstraeten scherp. 

_{(Lees verder onder de foto)}

Voor Stoops draait het hele verhaal net rond meer biodiversiteit en de ommezwaai naar een meer ecologisch bewuste en lokale landbouw. Dat idee past ook binnen een door de coronacontext op scherp gedreven langetermijnvisie. “Het feit alleen al dat een virus overgedragen wordt op de mens heeft te maken met die invasieve massalandbouw. Het gaat over methoden, over samenwerking, en een positieve bestemming voor landbouwgrond om versnippering tegen te gaan. We moeten als overheid een richting stimuleren die het systeem veerkrachtig en toekomstbestendig maakt, niet op maat van geglobaliseerde landbouw maar wel op, onder andere, eerlijkheid ten aanzien van de landbouwers zelf. Boeren moeten weer beseffen hoe waardevol ze zijn.”

“Maar wat is de meerwaarde?", countert Verstraeten. “Kijk eens naar de prioriteiten in onze stad: integratieproblematiek, stijgende werkloosheid, armoedeproblemen die enkel erger dreigen te worden. Wordt landbouw nu een prioriteit voor een stadsgewest als Brussel?” 

In een land als België leidt een initiatief als dat van Maron onvermijdelijk tot een communautair spelletje. Waals minister van Landbouw Willy Borsus (MR) en zijn Vlaamse collega Hilde Crevits (CD&V) liepen niet bepaald warm voor de plannen van Maron. Zo vreesde Borsus dat de druk op landbouwers in Wallonië enkel zou stijgen.

“Natuurlijk moeten we nog praten met de gewesten. Het plan is om samen te werken”, onderstreept Stoops. “Het is op zich een goede zaak dat Maron nuanceert en zegt dat grond aankopen één van de mogelijkheden is", reageert Verstraeten. “Samenwerking is mogelijk. Maar ik blijf me afvragen: op welk probleem moet men antwoord bieden? Dertig procent voeding zelf produceren is toch een wat vreemde ambitie, het is niet alsof er geen landbouw is in België. Trouwens, als ik groenten van Pajotse boeren wil kopen, moet ik gewoon naar de Abattoir in Kureghem. Laten we zulke initiatieven verder uitwerken.”

En hoewel Maron zijn toon wat heeft gemilderd en liet verstaan dat er eerst op zoek gegaan wordt naar landbouwgrond op Brussels grondgebied, blijft het idee van landbouwgrond elders zoeken tastbaar. “De voedselstrategie van een stad kan niet worden ontworpen zonder een visie op haar relaties met de voedselproducerende gebieden in haar rand", klinkt het in een persbericht. “De herlokalisatie van de Brusselse voedselvoorziening wordt overwogen door de sterke banden met de producenten in het Waalse en het Vlaamse Gewest te herstellen in het kader van een wederkerige en gelijkwaardige relatie. Dit beleid heeft totaal niet tot doel om grond aan te kopen ten koste van alles, of om de grondspeculatie te verhogen door landbouwgronden op te kopen aan hoge prijzen”, luidt het stellig. Wordt ongetwijfeld vervolgd.