Guido wordt bestolen in Brussel en moet naar Gent om klacht neer te leggen in het Nederlands: “Wat als het erger was geweest dan een diefstal?”

“Een man kwam binnen in de winkel en ging lopen met mijn portefeuille”, vertelt Guido. “Daarin zat wat cash geld, maar ook enkele persoonlijke spulletjes die ik heel graag terug zou hebben.” Guido besloot aangifte te doen bij de politie in de hoop dat de portefeuille dan teruggevonden zou worden. “Het kan me niet zo veel schelen dat ik het geld kwijt ben — dat hebben de dieven er waarschijnlijk al lang uit genomen. Ik hoop echter nog steeds dat ze mijn persoonlijke bezittingen terugvinden.”

Maar toen Guido bij de lokale politie in Vorst aankwam om zijn aangifte te doen, konden ze hem niet verder helpen in het Nederlands. “De politieagenten deden hun best om me verder te helpen in het Nederlands, maar de communicatie verliep stroef. Ik spreek natuurlijk ook Frans, maar voor delicate zaken zoals een aangifte is het toch een pak gemakkelijker wanneer je je kan uitdrukken in je eigen taal.” 

“De politie in Vorst verwees me door naar het politiekantoor van Sint-Gillis, waar volgens hen waarschijnlijk wel iemand aanwezig zou zijn die me in het Nederlands kon verder helpen.” Guido besloot om dat risico niet te nemen en stelde voor dat hij naar Gent zou gaan om klacht neer te leggen. “Dat vonden de politieagenten een goed idee, want daar had ik meer kans om in het Nederlands geholpen te worden...”

Guido is gelukkig ongedeerd gebleven bij de diefstal, maar het had veel erger kunnen zijn. “Wat als de dief mij had aangevallen? Dan had ik niet in het Nederlands kunnen uitleggen wat er gebeurd was omdat ze mij niet zouden begrijpen. En naar Gent gaan wanneer je gewond bent, is natuurlijk ook geen optie.”

Guido trok vrijdagavond nog naar de politie in Gent om aangifte te doen, om daar op de deur te lezen dat het kantoor uitzonderlijk gesloten was. “Ik vrees dat ik dus vanavond (zaterdag, red.) nog maar eens richting Gent ga voor een poging tot aangifte.”