"En toch wil ik nog graag werken"

Wie van een goede fles Italiaanse of Zuid-Afrikaanse wijn houdt, kent het adres van Volker Feuerstein (68) in de Smedenstraat maar al te goed. Hij specialiseert zich in die streken. De houten vaten springen bovendien meteen in het oog in zijn charmante winkeltje. Naast de lekkere wijnen biedt hij ook whisky's, cognacs, calvados, likeuren en azijnen aan.

"Ik ben er achttien jaar geleden mee begonnen toen ik van München naar Brugge ben verhuisd", zegt de flamboyante Duitser, die vloeiend Nederlands praat. Met zijn enorme 'moustache' is hij een bekend gezicht geworden in Brugge. "De eerste vijf jaar waren de moeilijkste omdat ik hier niemand kende. Maar dat is snel veranderd. De Bruggelingen hebben me in hun armen gesloten."


Hij koos destijds voor Brugge omdat hij er al vaak met vakantie was geweest. "Ik heb een beetje overal gewoond. Opgegroeid in Düsseldorf, maar later verhuisd naar Wenen in Oostenrijk en uiteindelijk in München beland. Daarnaast ga ik minstens één keer per jaar naar Triëste in Italië, waar ik de straten op mijn duimpje ken. Op dat vlak ben ik nogal honkvast: ik bezoek altijd dezelfde adresjes, ga naar dezelfde hotels en kies zelfs altijd dezelfde tafel of stoel in een restaurant."

Via een Duitse leverancier opende Volker in Brugge een drankenzaak, hoewel hij in Duitsland interieurvormgever was. "Ik moest iéts doen. Doordat ik met een Duitse leverancier kon werken, had ik een uniek aanbod van dranken in Brugge. Dat helpt om een mooi cliënteel uit te bouwen."


Het is duidelijk dat de Duitser zijn hart heeft verloren aan Brugge. Bijna letterlijk. "Ik was een paar jaar geleden wijn aan het leveren toen ik plots ineenzakte. Vier weken later ben ik uit een coma ontwaakt. Ik had een hartstilstand gekregen. Mijn leven heeft aan een zijden draadje gehangen, maar de gezondheidszorg in België is van een extreem hoog niveau en dat heeft mijn leven gered."

Ondanks zijn gezondheidsperikelen steekt Feuerstein niet weg dat hij graag een sigaretje rookt. Ook in zijn zaak. Daarvoor kreeg hij van de rechtbank in Brugge in 2011 zelfs nog een boete van 1.750 euro. Bij een controle stonden er asbakken in zijn winkel, wat niet mag. "Ach, ik rook al 50 jaar. Ik hou er niet mee op, ook al hoort mijn cardioloog dat niet graag", knipoogt Volker.


Maar eind mei komt er wel een einde aan zijn wijnhandel Van 't Vat in de Smedenstraat. "Het sleuren met vaten is wat lastig geworden op mijn leeftijd", sakkert hij. "Maar ik ga niet thuis zitten kniezen. Ik wil graag blijven werken. Een job in de haven van Zeebrugge bijvoorbeeld. Daar voel ik me niet te beroerd voor."