Brugse advocaat verduistert meer dan 275.000 euro uit collectieve schuldenregelingen. Het geld investeert hij in zijn voetbalclub

Ze hoopte uit de financiële problemen te geraken, maar belandde uiteindelijk nog dieper in de put. Een Brugse vrouw werd bijna tien jaar lang aan het lijntje gehouden door de voormalige advocaat Wim G. De dame vroeg in 2007 een collectieve schuldenregeling aan en kreeg G. aangewezen als schuldbemiddelaar. “Ik vertrouwde hem en ging ervan uit dat mijn schulden afbetaald werden”, vertelt ze anoniem. “Ik deed m’n best, werkte hard en er kwam voldoende geld binnen. Ik stelde helemaal geen vragen. Op Nieuwjaar kreeg ik zelfs een extraatje.” 

Achter de schermen bleek meer aan de hand. De vrouw was als moeder van vier kinderen een ideaal doelwit van Wim G. “Hij gebruikte het geld van mijn kinderbijslag, zo bleek achteraf, om putten te dempen die hij gemaakt had bij andere personen. Terwijl ik dacht dat alles goed liep, liet hij mijn dossier in werkelijkheid liggen. Hij maakte me zelfs wijs dat mijn collectieve schuldenregeling afgerond was. Tot ik een brief kreeg van de rechtbank…” 

De Brugse kreeg een nieuwe schuldbemiddelaar toegewezen en werd toen pas op de hoogte gebracht van de praktijken van Wim G. “Terwijl ik mijn geld stond te tellen in de winkel, schreef hij vanachter zijn bureau grote sommen over naar zijn rekening”, zucht ze. “In één dag haalde hij zelfs eens twee keer 10.000 euro af.” 

Volgens het Openbaar Ministerie maakte de advocaat in totaal zes slachtoffers en verduisterde hij meer dan 275.000 euro. “Het onderzoek startte in 2017”, stelde procureur Mike Vanneste. “De beklaagde weigerde blijkbaar dossiers over te laten, nadat hij vervangen was als schuldbemiddelaar. Er bleek parallel al een financieel onderzoek te bestaan naar verdachte transacties met gelden van mensen van wie de beklaagde schuldbemiddelaar was. Deze man heeft zichzelf én eigenlijk ook de balie van advocaten bij justitie in diskrediet gebracht.”

Het verduisterde geld investeerde de ex-advocaat naar eigen zeggen in voetbalclub Eendracht Brugge, waar hij jarenlang voorzitter was. Met de club, die in vierde provinciale speelt, ging het financieel niet zo goed. “Iedere maand werd mijn cliënt geconfronteerd met betalingen die moesten gebeuren”, pleitte zijn advocaat Dennis Tavernier. “Het ging onder meer om de lonen van jeugdtrainers en spelers, maar ook om rekeningen van leveranciers. In eerste instantie sprong hij bij met persoonlijke gelden. Toen dat niet meer mogelijk was, schreef hij geld over vanuit de collectieve schuldenregelingen. Hij dacht dat hij die bedragen zou kunnen terugstorten van zodra er meer inkomsten kwamen. Op een bepaald ogenblik zat de club evenwel zo diep dat er van enige terugbetaling geen sprake meer kon zijn.” 

De gevolgen van het dossier waren volgens de verdediging desastreus. “Hij vroeg zelf zijn schrapping als advocaat, heeft zijn woning moeten verkopen en ook aan zijn relatie kwam een einde. Mijn cliënt heeft evenwel de moed gevonden om verder te gaan met zijn leven. Intussen is hij aan de slag als zelfstandig jurist. Wij dringen aan op een werkstraf.” Het laatste woord was voor Wim G. zelf. “Ik ben enorm beschaamd”, vertelde hij. “Ik heb dit jaren laten aanslepen zonder iemand te verwittigen. Zelfs mijn vriendin wist amper van iets.” Uitspraak op 13 januari.