"Zonder mijn vrouw lukt het niet"

Op woensdag 31 januari is bakkerij De Proft in de Kruiskenslei aan zijn laatste openingsdag toe. Uitgerekend in wat een feestjaar zou moeten zijn - de bakkerij bestaat 35 jaar - moet zaakvoerder Guy De Proft de handdoek gooien. Niet omdat hij dat zelf wil, maar omdat de omstandigheden hem ertoe dwingen. Zijn echtgenote, die jarenlang de winkel heeft opengehouden, sukkelt al twee jaar met ontstekingsreuma. Het is voor haar onmogelijk geworden om een halve dag achter de toonbank te staan.

"Ze heeft de voorbije twee jaar vijf operaties ondergaan", vertelt Guy. "Vorig jaar heeft ze zelfs bijna een halfjaar in het ziekenhuis gelegen. Ze is nu aan de beterhand, maar ze kan niet lang blijven staan. Na twee à drie uur is ze kapot."


De voorbije jaren probeerde Guy zich nog te behelpen, maar dat bleek op lange termijn niet houdbaar. "De dochter kwam af en toe inspringen in het weekend en we schakelden regelmatig interimmers in. Maar als je afhankelijk bent van personeel, wordt het op den duur wel erg kostelijk. Als je het met z'n tweeën kan doen, is er geen probleem. Maar als een van de twee wegvalt, heeft dat zware gevolgen. We zijn nu al meer dan een jaar maar drie dagen per week open, omdat ik gewoon niemand anders vind. Uiteindelijk hebben we rond Nieuwjaar beslist om definitief te stoppen. Het is ontzettend jammer. Ik had gehoopt om nog drie jaar verder te doen en dan rustig met pensioen te gaan. Maar dat zit er nu dus niet in."

Guy zal wel brood blijven bakken voor zijn vier broodautomaten en zal ook een twintigtal uur per week gaan werken bij een bakker in Hoevenen. "Ik blijf dus wel bezig", zegt hij. "Voor mijn vrouw zal het erger worden. Ik ben bang dat zij in een zwart gat zal vallen. De winkel was haar hele leven. Ze deed dat ontzettend graag. Jarenlang heeft ze een goede band opgebouwd met de klanten. Nu moet ze dat allemaal afgeven."


Wat er met het winkelpand zal gebeuren, is nog af te wachten. "Ik hoop om het pand te verhuren", zegt Guy. "Ik denk dat er veel mogelijkheden zijn, misschien zelfs een nieuwe bakker. Maar daar zijn we nu nog niet mee bezig. Eerst proberen we zoveel mogelijk van onze dranken en voedingswaren van de hand te doen. Alles moet weg, want na 31 januari zit het erop. Dat gaat geen vrolijke dag worden, dat weet ik nu al. Maar we moeten erdoor."