“Het voelt goed om weer aan de slag te zijn. Vier maand werkloos thuiszitten, dat begon toch wat te knagen.” Barry Lejeune is maar wat blij dat hij opnieuw met zijn naald in de weer is. Hij heeft dinsdag de deuren van zijn Old Blood Tattoo weer kunnen heropenen en mocht ’s namiddags meteen zijn eerste klant ontvangen. “Ik heb tijdens de sluiting heel veel aanbiedingen gekregen om bij mensen thuis te komen tatoeëren. Maar daar heb ik toch maar vriendelijk voor bedankt. Dat zou niet 100 procent veilig hebben gevoeld. Dat is ook niet onze insteek.”

Dus komen de klanten van Barry de komende weken afgezakt naar zijn zaak in de Blauwstraat in Boom. “De reservaties zijn al goed volgelopen. De weekdagen zijn al vol voor de komende twee weken. Wil je een plekje in het weekend, dan moet je zelfs twee maand geduld hebben. Het gaat vooral om klanten die hun tattoo willen laten afwerken. Coronatattoos? Die staan voorlopig niet op de planning, al zou ik dat wel leuk vinden. Misschien ga ik er wel een zetten bij mezelf. Ik heb nog wel een plekje op mijn lichaam vrij voor een gedenkteken aan dit bijzondere jaar.” (lacht)

Barry heeft wel wat aanpassingen moeten doen om aan de maatregelen te kunnen voldoen. “Het is haalbaar, maar niet evident”, geeft hij toe. “Men wil dat we ramen en deuren openzetten om te verluchten, maar ik werk achteraan. Dus kunnen mensen vooraan steeds binnen komen lopen zonder dat er controle is. Bovendien is het gewoon veel minder gezellig als je alles open moet zetten. Wie een tattoo laat zetten, moet zich comfortabel voelen. Maar als je hier kou moet zitten lijden, is dat allesbehalve comfortabel. Het is trouwens heel moeilijk om te tatoeëren op kippenvel.”

Nóg een nadeel is dat Barry veel minder klanten per dag kan ontvangen. “Ik heb na elke klant toch één à anderhalf uur tijd nodig om alles weer proper te maken voor de volgende. Waar ik vroeger soms vijf à zes mensen per dag kon inplannen, kan ik er nu rekenen op maximaal twee. En dan vallen ook nog de klanten weg die impulsief een tattoo willen laten zetten, want alles moet op afspraak. Maar goed, ik heb gelukkig maar een eenmanszaak. Financieel overleef ik deze crisis wel, dankzij de steunmaatregelen van de overheid. Ik hoef geen water en brood te eten.”