Vlaams naaktmodel bracht nachtje in Egyptische cel door: "Sommigen lagen bewusteloos op de grond"
"De afgelopen twee jaar heb ik wild en vrij rondgelopen in zeker 50 landen", begint Marissa Papen haar verhaal. "Zelden raakte ik verzeild in hachelijke situaties. Tot april van dit jaar, in Egypte." Papen, twee jaar geleden uitgeroepen tot mooiste vrouw op Instagram, sprak in Caïro af met Jesse Walker, die vanuit Australië kwam ingevlogen. Eigenlijk waren ze op weg naar Ethiopië, maar Jesse was helemaal begeesterd door het oude Egypte: "Hij wou een fotografisch verhaal maken over hoe Egypte er zou uitgezien hebben voordat de Nijl was opgedroogd." Het duo was zich naar eigen zeggen wel degelijk bewust van de culturele, politieke en religieuze verschillen tussen Egypte en het westen, maar een en ander liep toch anders dan gedacht.
Marisa en Jesse logeerden in een hotel met zicht op de piramides. Marisa ging in een lang kleed en met een bijpassende sjaal om haar hoofd een kijkje nemen. Onderweg voelde ze zich nog altijd begluurd. Er was ook veel volk op de been omdat de Egyptenaren een vakantieweekend hadden. Toch vonden ze een rustigere plek, waar ze een jonge bewaker konden omkopen om binnen aan hun naaktshoot te beginnen. Maar plots doken er twee mannen op. "Helemaal wakker was ik, als door een koude douche om 5 uur 's ochtends", schrijft Papen. "We probeerden hen uit te leggen dat we kunst aan het maken waren met het grootste respect voor de Egyptische cultuur, maar ze zagen geen enkel verband tussen naaktheid en kunst. In hun ogen was dit porno of zo." Uiteindelijk haalden ze opnieuw twintig dollar boven en kwamen ze er zo zonder politie vanaf. Ze gingen vanaf dan twee keer per dag terug naar de piramides, samen met een reisgids.
Lees ook
Daarna zetten Marisa en Jesse hun reis zoals gepland verder in Ethiopië. Maar na tien dagen keerden ze toch weer terug naar Egypte, waar ze wilden afwerken wat ze begonnen waren. Ditmaal stonden de tempels van Luxor "als dansvloer" op het programma. Karnak bleek echter nog zwaarder bewaakt dan Gizeh. Ze besloten zich dan maar net voor sluitingstijd binnen te verstoppen. Zo geschiedde, en daar ging Marissa weer uit de kleren, Cleopatra achternadansend.
Maar ook nu weer werden ze betrapt. Vier bewakingsagenten leidden Jesse en Marisa "als twee geslagen honden" naar de politie. Onderweg kon Jesse nog snel het geheugenkaartje formatteren, om cruciaal bewijsmateriaal te wissen. De agenten vroegen natuurlijk naar de foto's en geloofden niets van Walkers verhaal dat hij nog geen beelden geschoten had en enkel de belichting had getest. De fotograaf mocht op zijn beurt strippen voor de politie die hem doorzocht op een tweede geheugenkaartje, dat er niet was.
Toen ging het van het ene politiekantoor naar het andere politiekantoor, en van de rechtbank naar de cel, en weer terug. Een beklijvende ervaring, dat urenlange verblijf in de cel. "Ik wist dat de gevangenis in Egypte er lichtjes anders uitzag dan in België of in een ander westers land, maar ik wist niet precies wat ik moest verwachten tot ik er effectief binnenstapte. De eerste cel was volgepropt met minstens twintig mannen, van wie sommigen bewusteloos op de grond lagen. Anderen wurmde hun handen door de tralies, sommigen bloedden en schreeuwden. Zoiets had ik in het echte leven nog nooit gezien. Jesse bleef maar zeggen: 'Niet kijken, Marisa'. Maar er was geen weg naast." Marisa en Jesse wilden daar zo snel mogelijk weer weg.
Na enkele uren moesten ze een laatste keer voor de rechter verschijnen. Er stond een advocaat te wachten, maar "ik zei hem dat hij uit opzij moest gaan, want waarschijnlijk wou hij alleen maar geld en ik wou mezelf verdedigen", aldus Marisa. "We bleven onze rol van de domme toeristen spelen die er zich niet van bewust waren dat dansen in huidkleurig ondergoed in Egypte niet toegelaten was - we hadden ons verhaaltje wat aangepast omdat we anders nooit buiten zouden geraken." Uiteindelijk kwamen ze er met een waarschuwing vanaf en zei de rechter dat ze zoiets nooit meer mochten uithalen. "We knikten simultaan".
In hun hotelkamer kon Jesse met de juiste software alsnog zijn verwijderde foto's recupereren.
