Vlaamse steden en gemeenten zetten alsmaar meer in op het vangen en steriliseren van zwerfkatten. Dat doen ze in een poging om de overlast door opengetrokken vuilniszakken, geurhinder of het lawaai van nachtelijke kattenruzies te beperken. Zwerfkatten kunnen bovendien ook ziektes en parasieten overdragen op andere katten of de mens.

Uit een bevraging, waaraan 249 gemeenten deelnamen, blijkt dat ze 14.592 katten hebben gevangen. Als dat cijfer geëxtrapoleerd wordt naar alle 300 gemeenten, dan zou de teller op meer dan 15.000 uitkomen.

Iets minder dan zes op de tien zwerfkatten (59 procent) wordt teruggeplaatst. Een op de vijf (20 procent) wordt geadopteerd en 7 procent wordt geëuthanaseerd. Het gaat in die laatste gevallen bijvoorbeeld over erg zieke katten.

Elke stad of gemeente trekt gemiddeld 6.367 euro uit om zwerfkatten te vangen. "Het budget is beperkt omdat heel wat lokale besturen beroep kunnen doen op asielcentra, verenigingen of andere vrijwilligers om de dieren te vangen", aldus Warnez.

Minister Weyts zou overwegen om voortaan ook gratis kattenvoeding te geven, nadat in 2019 al was beslist om voor elke gemeente twee gratis schuilhokjes te voorzien. Warnez spreekt van een "lapmiddel". "De gratis schuilhokjes werden slechts door de helft van de gemeenten aangevraagd. Slechts 81 gemeenten geven aan dat ze er gebruik van maken. Met twee hokjes kan je overigens ook te weinig doen. Het zijn de asielcentra, verenigingen en andere vrijwilligers die het lokaal beleid echt rechthouden. Zij verdienen alle steun”, zegt hij. 

Daarom pleit het CD&V-parlementslid voor rechtstreekse steun in de vorm van subsidies. "Op die manier kunnen de lokale besturen ook de asielcentra en vrijwilligers beter vergoeden," klinkt het.