De getuige kent Bernard Wesphael sedert jaren. "Mijn echtgenoot was de vaderfiguur waarvan hij droomde. Bernard was een dagboekschrijver, soms erg naief, verblind door de diploma's, maar hij verwarde vaak diploma met intelligentie". De vrouw was op de hoogte van de incidenten tussen de beschuldigde en zijn verschillende partners en vertelt dat Véronique Pirotton hem meerdere keren aan de deur heeft gezet.

Ze herinnert een afspraak, op 16 september 2013, met Véronique in een café in Luik. "Ze arriveerde met vertraging en leek vermoeid. Ze vertelde me dat ze een relatie had met een andere man, een collega, maar we hebben niet verder over gepraat. Tegelijkertijd dronk ze een halve liter wijn en nam ze medicijnen. We verlieten de zaak en ze was niet dronken. Een half uur later belt Bernard me op om te zeggen dat ze dronken op straat was. Ik begrijp niet hoe ze een kwartier later een crisis heeft kunnen doormaken. Die avond ondernam ze een zelfmoordpoging en belandde ze in het ziekenhuis."

De getuige voegt eraan toe dat Bernard ongerust was over de humeurwisselingen van Véronique de weken voor de feiten van 31 oktober 2013. "Hij wilde haar laten verzorgen, hij liet de arts van wacht komen toen ze een crisis doormaakte. Het was een andere vrouw als ze een crisis doormaakte: buiten zichzelf en ze dacht zelfs niet meer aan haar zoon. Ze voelde zich steeds slachtoffer".

Bernard Wesphael houdt sinds het begin van de zaak vol dat hij zijn vrouw niet heeft gedood en dat ze in een crisis was beland na het drinken van alcohol en het innemen van medicijnen. De experts wetsgeneeskunde aangewezen door zijn advocaten oordelen dat het overlijden werd veroorzaakt door een intoxicatie van alcohol met medicijnen.