Over de zaak van Bo Coolsaet kan Michel Deneyer zich niet uitspreken. “Maar als een arts veroordeeld wordt voor bepaalde strafrechtelijke feiten, betekent dat alsnog niet dat hij zijn werk niet meer mag beoefenen”, vertelt hij. “Naast de strafrechtelijke procedure wordt het onderzoek ook parallel in gang gezet op disciplinair vlak en gaat een provinciale raad van de orde bepalen of een arts al dan niet zijn werk mag uitoefenen. Die disciplinaire straffen variëren, van een vrijspraak tot een schorsing van 2 jaar en een schrapping van de lijst. Dit laatste betekent dat de arts nooit meer zijn werk mag uitoefenen.”

Zo zijn bij de Orde der Artsen in 14 jaar tijd 78 klachten over zedenfeiten ingediend door patiënten. “Soms gaat het van betwistbare feiten tot zeer ernstige gevallen”, vertelt Deneyer. “Maar het feit dat de arts na de veroordeling door de provinciale raad, bij het aantekenen van beroep of voorziening in cassatie, nog gewoonweg kan verder werken, is zeer bureaucratisch. Wij pleiten overigens al jaren voor verandering van de wetgeving, zonder succes.”