Philippe Geubels lacht met ongeneeslijk zieken in 'Taboe': "La la ze leven in memoriam. RIP RIP hoera"

De eerste aflevering van vorige week was meteen een schot in de roos, meer dan 1.5 miljoen mensen wilden zien of dat te rijmen viel: humor en mensen met een beperking. Voor de tweede aflevering ging Geubels nog een stapje verder: hij trok er een week op uit met vier ongeneeslijk zieke mensen. Hij had zich naar eigen zeggen wel wat zorgen gemaakt over deze uitzending. Want hoe doe je dat: lachen met de dood. 

(lees verder onder de video)

Algauw bleek humor ook bij ongeneeslijk zieke mensen een goed medicijn om het leed te verzachten. Wanneer mensen te horen krijgen dat ze een ongeneeslijke ziekte hebben, blijft niets nog hetzelfde. Ze moeten niet alleen aan de slag om hun ziekte de baas te zijn of zo draaglijk mogelijk te houden, maar moeten ook het taboe rond hun ziekte te lijf gaan. Familie en vrienden durven plots geen vragen te stellen over de ziekte: waarover je niet spreekt, bestaat ook niet. 

In 'Taboe' sprak Geubels vrij met de vier ongeneeslijk zieken en vertaalde die ontmoetingen nadien in een voorstelling vol zwarte humor. "Mocht ik jullie vanavond toch gekwetst hebben, vraag je zelf dan af: is het het - in de weinige tijd die jullie nog rest - waard om je kwaad te maken op Philippe Geubels", lachte Philippe. En de hele zaal lachte uit volle borst mee. Ook Geubels' versie van een verjaardagliedje: 'la la ze leven in memoriam. RIP RIP hoera', bleek zwarte humor waar de zaal vol ongeneeslijk zieke mensen wel raad mee wist.

Maar het was niet enkel grappen en grolllen. De verhalen van de vier mensen zelf zorgden ook voor heel erg aangrijpende passages. 

Zo was er Danny (52). Hij lijdt aan ALS: een aandoening waarbij de hersenen geen signaal meer geven aan de spieren. Danny’s lichaam verlamt daardoor steeds meer maar met de hulp en steun van zijn vrouw Nicole probeert hij de glimlach te laten primeren in hun leven. Uit de gesprekken die Geubels met het paar had, bleek toch dat - ondanks de humor waarmee ze het leed te lijf proberen gaan - het voor Nicole toch vaak heel erg moeilijk is te weten dat de liefde van haar leven dodelijk ziek is. "Het is de hel", gaf ze onomwonden toe.

Demi (21) heeft mucoviscidose, een progressieve longaandoening. Tot haar achttiende kon ze nog naar school, maar sindsdien is haar toestand zo verslechterd dat ze de hele dag thuis zit bij haar moeder. Demi’s vrienden beginnen aan hun leven, terwijl zij het hare vanuit de zetel ziet voorbijgaan. 

Mireille (46) kreeg vijf jaar geleden te horen dat ze nog maar één jaar te leven had. Ze lijdt aan sinuskanker. De vrouw wrong zich door bijzonder zware behandelingen en omschrijft zichzelf als gelukkig omdat ze de afgelopen jaren zo intens beleefde.

Hilde (54) kreeg enkele jaren geleden te horen dat ze eierstokkanker had in een vergevorderd stadium. Vrijwel al haar organen raakten aangetast, en toch is ze nog steeds hier. Ze kijkt met een geestig cynisme naar de wereld, en haar tactiek om de dag door te komen lijkt vooral om haar ziekte te negeren.