Onlangs had ik een boeiend gesprek met Noah Haber, een onderzoeker aan de Universiteit van Stanford en een expert in methodologie. Iemand als Haber controleert de fundamenten van wetenschappelijke studies en ontmaskert academisch broddelwerk. Samen met 25 andere collega’s heeft hij alle gepubliceerde studies rond de impact van lockdownmaatregelen tegen het licht gehouden. Die studies claimen vaak dat ze kunnen aangeven wat het effect is geweest van maatregel X, Y of Z op de curves. Zulke onderzoeken zijn erg in trek bij beleidsmakers en experten, want ze maken hun keuzes legitiem. Haber ontdekte echter dat 97% van die onderzoeken gebouwd zijn op drijfzand. In veel gevallen zijn de gebruikte methodes waardeloos en kan je er niks uit afleiden.