Onze lezers vertellen over hun 'kleine gelukjes' in coronatijden: “Mijn vier boefjes,
die oma's hart veranderen in peperkoek”

Ik vond dit kerstplaatje terug dat mijn dochter Elke Audenaert inkleurde, in 1977. Vier jaar was ze toen. Lieve mensen, wat gaat de tijd snel. Ik word er emotioneel van in deze coronatijden. Aan iedereen: fijne kerstdagen en een mooi nieuwjaar.
Christel Van Laer

Een winterse wandeling maken als tijdverdrijf. En passeren aan het gesloten kapsalon van Isabelle. Mijn kapster toch even zien en een praatje maken over koetjes en kalfjes. Klein geluk ligt soms in een klein straatje. Dat mijn haar in de war ligt, nemen we er bij.
Rudi Van Landschoot, Maldegem

Ons klein geluk en knuffelcontact is ons teckeltje Sookie. Een vrolijk en heel lief beestje. Ze tovert steeds een lach op het gezicht van voorbijgangers tijdens het wandelen. De thuiswerkdagen werden veel dragelijker door haar gezelschap. Ze zorgt ervoor dat we, ondanks alles, steeds goedgezind aan de dag beginnen.
An Dumonceau, Steenokkerzeel

Onze reuze-kerstster in de top van een sequoiadendron giganteum of mammoetboom. Vanop 22 meter hoogte verlicht ze de buurt en geeft ze de buren en voorbijgangers een warm kerstgevoel in deze sombere dagen. De honderden blije reacties geven ons een warm gevoel.
Magda en Gerrit Naudts

Mooi moment in de natuur: ontdekking en bedenking tijdens mijn dagdagelijkse wandeling. Genieten van een 'stekelkopamaniet'. Met meer dan vier en knusjes bij mekaar: wij kunnen en mogen daar momenteel enkel van dromen!
Albert Absillis, Vilvoorde

Onze dochter Joke (38) is door een spierziekte hulpbehoevend maar woont zelfstandig, met assistentie via een eenvoudige telefonische oproep. Door de coronaregels ziet ze nu niemand uit haar vriendenkring. Daarom nam ze een poes in huis. Pitoe schonk haar meteen grote vreugde, maar die was van korte duur. In de eerste nacht viel hij van de keldertrap. Pitoe zijn pootje moest zowaar in het gips. Inmiddels is de poes hersteld en verzacht hij de eenzaamheid van Joke. Eind goed, al goed. Laat dit nu ook zo zijn met dit coronajaar.
Mama Sonja De Decker uit Aalst

Een verdroogd plantje in huis genomen, verzorgen en zowaar in bloei gekregen... zij het dat er maar één roosje verscheen. Maar wat voor één. Een winterroosje in deze barre tijden.
Rita Verschatse

Mijn twee kleinkinderen Thomas en Maria-Laura hebben het geluk een fantastische mama in huis te hebben. Ann, dat is mijn dochter, staat er in Keerbergen alleen voor om haar pubers in het gareel te houden. Haar vriend werkt in Dubai en is sinds maart nog niet naar huis kunnen komen door de corona-obstakels. De kinderen hebben dus geluk met zo'n mama die dag en nacht voor hen klaarstaat. Deze foto van mijn dochter en haar tieners is genomen in Dubai, toen ze nog op bezoek konden.
Herman Valaert, Sint-Niklaas

Mijn klein geluk: ons kleinkind Josefien (20 maanden), die poseert voor de kerstboom.
Lutgarde De Meerleer, Erondegem

Ons klein geluk heet Skippy. We hebben al een aantal jaren wallaby-kangoeroes, en elk jaar zit er een jong in de buidel. Dit voorjaar, op 23 maart, vonden we een naakte babykangoeroe op de grond. Vermoedelijk is de mama door iets geschrokken was, en heeft ze haar baby daarom achtergelaten. We zijn nog even terug binnengegaan in de hoop dat de moeder haar jong weer zou ophalen. Maar toen we na een uur terug gingen kijken was het diertje al onderkoeld, zover zelfs dat er een stukje van zijn staart is afgestorven. We hebben onze vondeling in huis genomen en corona was zijn geluk: iedereen was thuis en zo konden we hem goed verzorgen. Want daar kruipt heel veel tijd in. Twee keer is bij bijna dood geweest, maar dankzij de zorg van een gespecialiseerde dierenarts in Utrecht hebben we hem kunnen redden en nu is hij een flinke kerel met een vacht. Overdag zit hij in de wei, en 's avonds komt hij binnen. Twee keer per dag krijgt hij nog zijn papfles. Hij slaapt in een grote hondenbench. Maar het is geen huisdier: zindelijk krijg je hem bijvoorbeeld niet.
Johan Convens, Olmen

Mijn kleinzonen, het zijn vijf voetballers, komen graag op bezoek in de hof. Met een geïmproviseerde snoepwinkel en 'bar' komen Lander (17), Becht (15) , Seppe (13 ), Tobias (8) en Jannes (8)niets tekort. En binnenshuis geniet oma van haar schatten.
Marleen Pletinck

Mijn 'klein gelukje' zijn onze 8 kleinkinderen, hier samen op het verjaardagsfeestje van Matteo in september, toen dat buiten en op veilige afstand nog mocht. In deze barre dagen doet een telefoontje van Friso (2), Wout (4), Jona (6), Milan (6), Matteo (13), Zoë (13), Emma (14) of Kobe (15) zoveel deugd. Al is het maar om te zeggen hoe de examens van die dag verlopen zijn.
Hugo en Lucienne Vastenavondt-Stevens, Merchtem

Ik ben administratief medewerker bij Tonuso vzw, een organisatie voor bijzondere jeugdzorg in Brussel, en lid van het feestcomité van diezelfde organisatie. Met veel ongeziene creativiteit bezorgen onze begeleiders de kinderen en jongeren een aangename en zinvolle daginvulling in deze barre tijden. Hun inzet om contact te houden met de meest kwetsbare Brusselse gezinnen is hartverwarmend. Normaal danken we hen met een knallende afterwork-party of een gezellig nieuwjaarsetentje. Maar aangezien dat nu niet mag, zorgden we voor een alternatief pretpakket. Een #kleingelukske. Die pakketjes mogen samenstellen en iedereen zo een hart onder de riem kunnen steken, dat was dan weer mijn #kleingelukske.
Geno Panne, Lennik

Geluk moet je niet ver zoeken.
Het zit hem soms in een onverwachte hoek.
Bij mij zijn het mijn vier boefjes,
die oma's hart veranderen in peperkoek.
De eerste stapjes, de eerste tandjes.
Twee armpjes om je heen.
Eentje gaat zelfs met me trouwen.
Mijn dag kan niet meer stuk.
Dankbaar voor dit groot geluk.
De oma van Lex en Liz (5 jaar ), Maxim (4 jaar) en
Anna (21 maanden).
Carine Gilleman, Vilvoorde