Mijn restaurant. Politiek journalist Astrid Roelandt: “Spaghetti met nostalgie”

Ik en ‘t Apostelken? Wij gaan ver terug, net als de vrienden met wie ik er menig avond heb gesleten. Ik was nu eenmaal bevriend met enkele getrainde pintenpakkers, die op wandelafstand van 't Apostelken woonden en erop rekenden om nadien al zingend naar huis te waggelen. Zo werd 't Apostelken een vaste waarde in mijn leven, de basis voor vriendschappen die binnenkort 20 kaarsjes uitblazen. Het was daar dat we elkaar steeds terugvonden, wanneer de ene op kot zat in Leuven, de andere in Gent en niemand goed wist wat Pieter van plan was met zijn leven. Vaak werden we in de late uurtjes nog vergezeld door Ariël, de papoe van mijn beste vrienden en zo'n beetje de Godfather van de bende. Die trakteerde ons dan steevast op een laatste rondje en een dozijn vuile moppen - zoals ze die alleen in Aalst kunnen maken.

Ik heb ze gemist de afgelopen maanden: die nostalgische avonden waarbij we herinneringen ophaalden aan onze jeugd. En hoewel het ook wel kriebelt om dat nieuwe visrestaurant uit te proberen, zal er weinig zo vertrouwd voelen als nog eens op het terras van 't Apostelken te zitten. Niet alleen voor de gezellige sfeer, maar ook omdat hun gegratineerde spaghetti onovertroffen is - beter dan die van mijn vriend, die zich voor de rest nochtans een verdienstelijk hobbykok heeft getoond de afgelopen maanden.

Onze WhatsAppgroep 'De Vrolijke Apostelen' wordt nu vooral gebruikt voor onnozele plaatjes en beloftes als 'Zodra het mag, doen we eens een barbecue in de tuin'. Daar zullen we nog even mee moeten wachten, maar zodra we kunnen, bestellen we opnieuw spaghetti bij één van de kale Apostel-obers. Spaghetti, een paar speciale bieren - er staan er zo'n 260 op de kaart - en een wijntje, voor mevrouw. Waarna iemand voor de honderdste keer de opmerking zal maken: "Wie bestelt er nu wijn in een bierhuis?"

't Apostelken
Apostelstraat 1, 9300 Aalst
0499/72.92.39
www.apostelken.be

Het terras gaat open op 3 juni.