ABVV-topvrouw Miranda Ulens
Volledig scherm
PREMIUM
ABVV-topvrouw Miranda Ulens © Photo News

INTERVIEW. ABVV-topvrouw Miranda Ulens aan de vooravond van 1 mei: “Wij zijn geen utopisten”

Morgen is het 1 mei, maar veel reden om te vieren is er niet dit jaar. Vakbonden en werkgevers zijn er onderling niet in geslaagd om een loonakkoord te sluiten, al gaan ze nu toch weer praten. “Je kan nu eenmaal niet akkoord gaan met kleine toegevingen voor de happy few”, reageert ABVV-topvrouw Miranda Ulens. “Wij moeten opkomen voor iedereen.” 

11 reacties

  • Michael Steyaert

    2 jaar geleden
    Wie neemt de risico’s ? De werkgevers. Wie investeert, de werkgevers. Als de werknemers willen delen in de winsten moeten ze ook delen in de verliezen. Moeten ze ook eigen middelen in de bedrijven investeren. Ik zou ook graag beloond worden zonder enig risico te nemen. En ja , hetgeen op tafel ligt is op dit ogenblik een utopie. Veel bedrijven hebben nu al zware problemen of staan al op de rand van het faillissement.
  • J. VAN SCHUERBEECK

    2 jaar geleden
    Altijd maar meer loon vragen heeft geen zin als Vadertje Staat toch meer dan de helft steelt. Onderhandel over het hervormen van de belastingen. Als men er kan in slagen om IEDEREEN een fair gedeelte van de lasten te doen dragen dan zit men reeds een eind ver. Daarbij zo het onbelastbaar deel van het inkomen tastbaar moeten verhoogd worden. Dat zou de koopkracht van de laagste lonen ferm verhogen en onze economie beter doen draaien. Decennia lang al zijn de belastingen een ramp.
  • Leonarda Van Opbroecke

    2 jaar geleden
    Over uw riant maandloon kan beter nog wat gezwegen worden, he.
  • De Waarheid

    2 jaar geleden
    Ze wil grote toegevingen voor de happy few waar de vakbondsbazen zelf toe behoren. Geef ze zelf het loon van een kleine arbeid(st)er en er zal wel vlugger een akkoord komen!
  • Ives Ameel

    2 jaar geleden
    Gelukkig dat die er zijn we waren nog in de tijd van Deans onder het juk van baronnen en soortgenoten, slaven dus. Vergeten veel dat zonder de socialisten ze nu in plaats van een goed leven te hebben ze in de fabriek zouden zwoegen aan een hongerloontje tot ze op hun 50ste kapot gewerkt in hun kist zouden liggen.