"Hoeveel ik ook doe, ik kan hun mama nooit vervangen"

"Ik kan nog altijd niet bevatten dat ik mijn jonge vrouw in twee dagen tijd ben verloren en hier alleen met onze vier kinderen ben achtergebleven", doorbreekt hij de ochtendlijke stilte. "In de loop van 22 december was hier nog geen vuiltje aan de lucht. Twee ochtenden later, op 24 december om zes na negen, was Eveline dood."

"Het is een hersenbloeding geweest, mijn vrouw is nooit meer bij bewustzijn gekomen", verzucht Rudy. "Het zou een kwestie van uren of dagen zijn. En daar stonden we dan, aan haar ziekenhuisbed. De drie oudste kinderen en ik, met Elena op de arm. Kenji en Maité beseften wat er aan de hand was, Yentel besefte het niet. Met Elena had ik misschien nog het meest te doen. Ze was amper drie maanden oud. Ze zal mijn enige kind zijn dat zich nooit iets van haar moeder zal herinneren."

"De ochtenden en de avonden zijn echt niet te onderschatten. Zeker wanneer de kinderen treuzelen, zie ik de minuten letterlijk voor mijn neus wegtikken. Dan zit ik te denken: 'Hoe krijg ik ze op tijd op school?' Of als het avond is: 'Hoe krijg ik ze op tijd in hun bed?' Dat zijn de momenten waarop ik mijn vrouw enorm hard mis. Waarop ik het mis dat Eveline en ik de taken vroeger verdeelden. Nu ben ik papa en mama tegelijk, hè. Ik kan als papa nog zoveel taken overnemen, hun mama kan ik niet vervangen", zegt hij.

Op zaterdag 9 april organiseren drie mama's een benefiet-eetfestijn voor Rudy De Fleyt. De opbrengst gaat naar schoolrekeningen. Inschrijven kan op benefiet09042016@outlook.com, storten kan op BE15 8914 0400 7030

"Eender hoe zwaar het is, ik zorg graag voor hen. Ik vind kracht bij mijn kinderen, zoals zij zich optrekken aan mij." De volledige pakkende getuigenis van Rudy die plots alleen staat met vier jonge kinderen lees je in HLN Plus, onze zone exclusief voor abonnees.