Ex-schoonzussen getuigen op proces over 'Diaken des doods': "Ivo kon elk feestje op één of andere manier verpesten"

Ivo Poppe bracht in 2004 de vader van Monique Vercaemer om het leven. "We konden kiezen tussen hem laten gaan of hem laten opereren met het vooruitzicht dat hij niet meer normaal kon leven. Er is beslist om hem op een comfortabele en humane manier te laten overlijden. Maar er is nooit gesproken geweest van euthanasie te plegen, dat kwam helemaal niet overeen met het geloof van onze ouders."

Het overlijden van Gerard Vercaemer kwam er sneller dan verwacht. "Ik dacht dat hij stilletjesaan ging uitdoven, maar niet dat het die nacht ging zijn. Ik ben nog altijd heel boos." Ook over het karakter van de beschuldigde liet Monique Vercaemer zich negatief uit. Vooral na zijn diakenwijding zorgde Poppe voor wrevel in de familie. "Dat nieuws was trouwens een bom die inviel, wij wisten van niets. Onze pa was ook ontgoocheld dat hij zijn mooie functie als verpleger opgaf."

De familie Vercaemer kreeg steeds vaker de donkere kant van Poppe te zien. "We mochten niet praten over godsdienst. We mochten niet praten over reizen, want dan waren we kapitalisten. Ook niet over onze studerende kinderen, want dat was toch maar om veel geld te kunnen verdienen. Hij kon elk feestje op één of andere manier verpesten. Onze kinderen noemden hem het Vaticaan of de God van Wevelgem."

Een andere ex-schoonzus schetste een gelijkaardig beeld. Marie-Christine Devos heeft al jaren geen contact meer met de familie. "Ivo was er geweldig tegen dat we onze jaarlijkse reis naar Oostenrijk maakten toen mémé in de kliniek lag. Hij wenste dat we zouden verrotten in de miserie." De beschuldigde bekritiseerde ook het gezin van de getuige. "We konden nooit goed doen. Toen we een auto kochten, zei hij dat we ons geld beter aan arme kinderen zouden geven. Hij kon niet missen, zijn beslissing was altijd juist."

Volgens de getuige is het ook uitgesloten dat Gerard Vercaemer zelf een einde aan zijn leven wilde maken. "Ik kan onmogelijk denken dat pépé zou gezegd hebben dat hij het mocht doen. We waren uiteraard erg geschrokken toen we het hoorden. Wij dachten dat Ivo radicaal tegen euthanasie was."

Ivo Poppe bekende de feiten op vier familieleden, maar de namen van de andere slachtoffers kan hij zich naar eigen zeggen niet meer herinneren. Een vriendin van Maria Bouckenooghe heeft alleszins twijfels bij haar plotse dood in 1994. "De familie had haar vlak voor haar overlijden nog bezocht, niemand kon vermoeden dat ze die avond zou overlijden", bleek uit de voorgelezen verklaring van Leona Dierckens.

Haar dochter Magda Decramer legde uit hoe het slachtoffer werd aangetroffen. "Mijn moeder was van slag toen ze thuis kwam. Ze zei dat Maria zo blauw en zo lelijk was. Ze had precies met de duivel gevochten. Ik vond dat heel verdacht."