"Het gaat slechts over enkele scholen in Anderlecht, Molenbeek en Schaarbeek. Toch is het nieuw dat kinderen van 9, 10, 11 jaar al meedoen aan de ramadan. Ik vind dat misdadig. Je kan die kinderen toch niet opleggen om te vasten", reageert Jacky Goris. "Die kinderen horen van alles in schimmige koranschooltjes, vzw's waarvan niemand weet wat er gepredikt wordt. Ze worden er blijkbaar geïndoctrineerd."

Op 11-jarige leeftijd moeten kinderen volgens de islamvoorschriften nog niet deelnemen aan de ramadan. Pas wanneer de volwassenheid is bereikt, moet men meedoen aan de vastenperiode.

Directeur Goris benadrukt dat de ouders geen vragende partij zijn voor de strikte toepassing van de ramadan bij hun kinderen. Volgens Goris worden de leerlingen ingepraat door de koraanscholen met een fundamentalistische visie op de islam. "We moeten ouders en kinderen duidelijk maken dat dit fundamentalistische prietpraat is."

Voor de kinderen kan het niet deelnemen aan lessen ook gevolgen hebben, aangezien deze onderdelen in de eindtermen zijn opgenomen. De klassenraad van de school beslist dan zelf verder over mogelijk blijven zitten van die leerlingen.  "Het woord zingen komt zelfs niet voor in de Koran. Het is een interpretatie van een interpretatie. Als we naar een normale samenleving gaan, moeten deze fundamentalistische ideeën er echt uit."
    
Vlaams minister van Onderwijs, Hilde Crevits, kan vooralsnog enkel ingrijpen door een sterke boodschap te brengen. "Scholen moeten hier duidelijk op reageren naar leerlingen en naar ouders. Indien religie dat in de weg staat, dan is een dialoog met de leerlingen en ouders belangrijk", aldus Crevits.

In het Katholieke Onderwijs hebben ze ook ervaringen met moslimkinderen die tijdens de ramadan soms niet willen deelnemen aan bijvoorbeeld zwemlessen. Toch is dit voor Chris Wyns, pedagogisch begeleider in het Katholiek Onderwijs, geen nieuw fenomeen. "Wij krijgen ook soortgelijke vragen, misschien niet over muzieklessen, maar wel over andere lessen. Is dat een nieuw? Neen, het komt al jaren voor. Ik ben zelf nog directeur geweest in een Brusselse school en werd tien jaar geleden hier al mee geconfronteerd", verklaart Wyns.

"Het fenomeen krijgt nu alleszins meer aandacht door de polarisering rond islam. De mensen zijn alerter en daardoor wordt er sneller ruchtbaarheid aan gegeven", aldus Wyns.

De pedagogisch begeleider geeft ook toe dat de gevallen verschillen van school tot school en van familie tot familie. "In mijn ervaring is dit geen algemeen verschijnsel, maar is het lokaal gebonden. Door de meeste scholen wordt het op een pragmatische wijze aangepakt. Met een goed gesprek en gezond verstand kunnen de schooldirecteurs al veel oplossen", besluit Wyns.