Er werd bij de strafbepaling vooral rekening gehouden met de grote impact van de feiten op het slachtoffer. Volgens haar begeleiders op school was ze voordien een lief kind, dat sociaal en behulpzaam was naar andere leerlingen toe. Een echte modelleerling. Ze had de nodige vaardigheden geleerd, waardoor ze in haar latere leven in een beschutte werkplaats terecht zou kunnen en kans had op een vorm van zelfstandig wonen.

Sociaal isolement
Na de feiten was ze onherkenbaar veranderd. Het lieve, vrolijke, speelse meisje was verdwenen. Het slachtoffer vertrouwt niemand meer, onttrekt zich aan sociale activiteiten en herbeleeft de gruwel die ze meemaakte. Ze zit daardoor in een sociaal isolement en haar mentale achterstand bemoeilijkt volgens psychologen het verwerkingsproces. Het is dan ook weinig waarschijnlijk dat ze ooit nog een zelfstandig leven zal kunnen leiden. De jury verwees daarnaast ook naar de moraliteit van de beschuldigden. De stiefvader was werkschuw, manipulatief, had ook zijn vorige partners geslagen en vertoonde seksueel deviant gedrag. Ook in een vorige relatie had hij immers seks gehad met de minderjarige dochter van zijn vriendin.

Haat
De moeder kon zich niet verschuilen achter zijn dominant en agressief gedrag, want ze had actief aan de feiten meegewerkt. Ze liet zich bij de folteringen leiden door de haat die ze voor haar dochter voelde, omdat ze haar als een seksuele rivale zag. Het feit dat beide beschuldigden opgroeiden in een marginale omgeving had hun toekomst beïnvloed en mogelijk gehypothekeerd, maar werd niet aanvaard als verzachtende omstandigheid.

Recidivegevaar
Bij de bepaling van de strafmaat werd rekening gehouden met de grote sociale gevaarlijkheid die van beiden uitgaat en het ernstig recidivegevaar. Enkel de maximumstraf was op zijn plaats. "U moet allebei stoppen met naar elkaar te wijzen, want u draagt allebei een verpletterende verantwoordelijkheid", zei assisenvoorzitter Dirk Thys na de voorlezing van het arrest.