De Wever vindt naar eigen zeggen wel dat de Vlaamse regering best wat steviger mag communiceren over de vervuiling rond de fabriek van 3M in Zwijndrecht. Dading of niet. "Natuurlijk clasht dat met het rechtvaardigheidsgevoel", zegt hij daarover. "Voor mij ook. Als je als overheid een dading moet sluiten, dan zit je in de shit. Maar om het algemeen belang te dienen, moet je die shit soms pakken. Doe je het niet, dan kost het je nog meer en is het nog schadelijker. Dat is mijn advies aan elke verantwoordelijke politicus. Own your shit."

De werken aan Oosterweel stilleggen, bestempelt De Wever als een ramp. "In eerste plaats omdat de grond en het water daar wel gesaneerd worden", klinkt het. Volgens De Wever zijn de files op de Antwerpse ring bovendien ook slecht voor de volksgezondheid en kost de fileproblematiek ons 440 miljoen euro per jaar.

"Ik heb een groot deel van mijn politiek leven gespendeerd aan het rechttrekken van de leefbaarheidswerken die Oosterweel zijn", zegt hij nog. "Dit is al lang geen mobiliteitsproject meer. Dit gaat om openbaar vervoer, stadsvernieuwing, parken, leefbaarheid. Het grootste project van de eeuw op dat vlak.”

Moeten de werken aan de Oosterweelverbinding tijdelijk stopgezet worden of kunnen de vervuilde gronden veilig afgevoerd en gesaneerd worden? “Het is kiezen tussen de pest en de cholera. Je moet de minst slechte oplossing zoeken”, zo zei toxicoloog Jan Tytgat vanavond in ‘Terzake’. Professor Tytgat stelt voor om de gronden veilig te verwijderen en “bijvoorbeeld in quarantaine te zetten op de site van 3M, de vervuiler”.

Tytgat is de man die in 2017 al een waarschuwend advies afleverde aan de BAM, de voorloper van Lantis, de bouwheer van de Oosterweelverbinding. In dat advies, op vraag van de BAM, stelde Tytgat al voor om de omwonenden te vragen geen eigen eieren meer te eten, hun groenten niet meer met putwater te besproeien, enzovoort.

Waarom er toen niets met dat advies gedaan is, weet Tytgat zelf niet. Zelf aan de alarmbel trekken, was niet zijn taak als adviserende wetenschapper, meent hij. “Dat is niet de taak van een deskundige. Je levert een rapport af in de hoop dat de bevoegde instanties er iets mee doen.”

Volgens Tytgat mag men alvast niet te lang wachten om het probleem van de vervuilde gronden aan te pakken. Maar het is kiezen “tussen de cholera of de pest”. “Je hebt twee keuzes. Ofwel de werken voor weken en maanden stilleggen waarbij je dan gaat nadenken hoe je moet saneren of afvoeren. Maar daar schiet je niets mee op. Ofwel verwijder je alles zo veilig mogelijk en zet je de gronden in een soort quarantaine. Dat zou bijvoorbeeld kunnen op de site van 3M, de vervuiler. Men kan 3M aanspreken en vragen: ‘Kunnen we op uw eigendom deze gronden plaatsen om die nadien te saneren of in een sarcofaag inpakken?’”

De professor benadrukt dat het wel degelijk mogelijk is om de vervuilde grond te saneren. Gezien de omvang zal die operatie kostelijk zijn en lang duren. “Maar het kan”, aldus Tytgat.