Marion Christophe, omwonende en een van de initiatiefneemsters van een campagne op sociale media, spreekt in La Dernière Heure van “een ondraaglijke situatie, in de eerste plaats voor de schoolkinderen zelf”. “Geluidsdeskundigen zeggen me dat de speelplaats een ‘akoestische bom’ is. En dat geldt des te meer voor kleuters en kinderen die een hoortoestel dragen.” Benoît Willockx van Leefmilieu Brussel weerlegt de claim: “Volgens onze metingen is het geluidsniveau niet gevaarlijk voor het gehoor van de kinderen.”

“Kinderen hebben recht op plezier, maar het geschreeuw is zo schel en haast hysterisch”, aldus Christophe. “Toezichters reageren zelfs niet meer op onze meldingen. De wetteloosheid heerst”, klaagt ze.

Een kind met de vingers in de oren is dan wel het campagnebeeld, Christophe ontkent tegenover de RTBF niet dat ze in de eerste plaats uit persoonlijke overwegingen de geluidosverlast aan de kaak stelt. “Drie uur per dag moeten we muziek opzetten om het lawaai de baas te kunnen. Werken met zulke herrie lukt niet. Het beïnvloedt zelfs onze hersenen en zoiets hoeven we niet langer te verdragen.”

De directie van de Notre Dame des Champs is zich bewust van het probleem, maar kan niet beletten dat “kinderen zich vermaken”. De buurtbewoners willen dat Leefmilieu Brussel onderzoekt of het haalbaar is om de akoestiek te verbeteren of de speelplaats anders in te delen. Voor de school zelf is dit wellicht geen prioriteit.