ASSISEN. “Wanneer al de klasgenootjes van je zoon één na één een ster op zijn kist komen leggen. Dan pas besef je het echt...”

Een uur en drie kwartier. Zo lang duurde de getuigenis van Stefan Coemans, de papa van de vermoorde Ryan, vanochtend. Een monoloog, slechts hier een daar onderbroken door een vraag van de tactvolle voorzitter. Een verhaal dat aan de ribben blijft plakken. Een verhaal dat ook verhelderend licht werpt op de persoonlijkheid van de vrouw in de beschuldigdenbank. “Manipulatief en een narcist”, vatte zijn broer het kernachtig samen.