Het ‘Ikvoelmerotkot’, Jenta (26) start platform voor wie het mentaal moeilijk heeft: “Een mens moet zich durven slecht voelen”

Midden oktober kwam de Gentse deejay en festivalorganisator Jef ‘Eagl’ Willem met het treurige nieuws dat 31 kennissen uit de cultuursector al uit het leven stapten sinds het begin van de gezondheidscrisis in het voorjaar. Begin deze week dan trok studente Kaat Pelkmans uit de Kempen aan de alarmbel: “Enorm veel studenten zitten erdoor, we mogen ze niet aan hun lot overlaten.” De schreeuw om mentale gezondheid begint luider en luider te klinken, nu ook vanuit het Antwerpse Berchem.

“Twee weken geleden zat ik in een serieuze dip”, zucht Jenta Van Berlaer (26). “Ik werkte als communicatieverantwoordelijke voor een startup maar ik ben al technisch werkloos sinds maart. Sinds enkele maanden ben ik op zoek naar een nieuwe job maar die zoektocht verloopt ook moeilijk. Toen liep een zomerliefde op de klippen en dan kwam die tweede lockdown. Ik zag het even niet meer zitten.”

_{(lees verder onder de foto)}

Net toen Jenta in de put zat, kreeg ze een vraag in een privégroep via een sociaal medium. “Hoe het écht met me gaat, zonder het te verbloemen”, gaat Jenta verder. “Het ene hartverscheurende verhaal na het andere kwam boven van bijna alle vrienden in die groep en het bleek dus dat ik niet de enige was die me niet goed in zijn vel zit. Het voelt ergens wel fijn dat je daar niet alleen in staat. Het viel me op dat vrienden enorm loslippig werden door één simpele vraag. Daar wilde ik iets mee doen.”

“Ik postte een online formulier via mijn eigen sociale media waarin vrienden konden beschrijven hoe ze zich echt voelen in deze situatie. Op één dag tijd kreeg ik al vijftien reacties, één voor één miserabele verhalen. Het probleem met zo’n invulformulier is dat ik er niet op kon reageren. Ik had de behoefte om die mensen een hart onder de riem te steken, ook al verloopt alles anoniem. 

Na de oproep van Jef Willem in de media ben ik dan gaan nadenken met een vriendin hoe we dit konden opentrekken naar een groter publiek. Het online platform ‘Ikvoelmerotkot’ werd geboren. Eerst wilden we het nog de ‘Ikvoelmekutput’ noemen maar dat was nogal voor interpretatie vatbaar”, lacht Jenta.

_{(lees verder onder de foto)}

“De anonimiteit van het platform is erg belangrijk”, verandert Jenta van toon. “Ik merk ook dat mensen zich schuldig voelen als ze bekennen het moeilijk te hebben met de lockdown. Ze voelen zich dan meteen de partypooper. Je ziet ook mensen die niet durven opstaan omdat andere mensen het nog veel erger hebben. Of helemaal het omgekeerde, personen die mentaal goed met de situatie omgaan en dat ook niet durven bekennen. Via het ‘Ikvoelmerotkot’ kunnen mensen anoniem hun verhaal doorsturen dat ik zelf ook anoniem post en daar op reageer. Andere mensen kunnen ook reageren.”

“Hoeft dat anoniem te blijven? Neen, als mensen zich comfortabel voelen, kunnen ze privé ook in dialoog gaan. Toen iemand liet weten ‘niet zeker te zijn of hij of zij het zou volhouden’, heb ik gereageerd dat hij of zij me altijd een privébericht mag sturen om daar verder op in te gaan. Voorlopig is dat niet gebeurd, maar hopelijk kon die persoon intussen wel bij anderen terecht om te ventileren.”

_{(lees verder onder de foto)}

Het Ikvoelmerotkot is open voor iedereen, los van leeftijd, gender, sector of wat dan ook. Jenta kreeg intussen al tientallen verhalen van mensen die hun hart willen luchten. “Een vriendin van mij heeft al iemand verloren tijdens deze periode, geheel onverwachts. Het is belangrijk dat mensen kunnen praten over dat soort dingen. Is het mijn bedoeling om aan zelfmoordpreventie te doen? Idealiter wel, maar daar bestaan professionele instanties voor. Die zijn er naar mijn mening genoeg, maar het blijft taboe om er contact mee te leggen. Het Ikvoelmerotkot kan één van vele eerste stappen zijn om je hart te luchten. Op het platform kan je ook doorklikken naar de verschillende professionele hulplijnen.”

Jenta waarschuwt dat de pagina nogal negatief kan overkomen. “Het lijkt wel alsof iedereen gewoon wat depri wil doen maar soms is dat misschien wel wat mensen nodig hebben, daar is niks mis mee. Op traditionele en sociale media worden dikwijls lichtpuntjes of hoopgevende zaken benadrukt, en dat is goed, maar soms moet een mens zich ook eens durven slecht voelen.”

“Of het platform mezelf ook helpt? Jawel, ik heb mijn eigen verhaal ook anoniem op de pagina geplaatst waar dan reacties op gekomen zijn”, glimlacht Jenta. “Dat heeft mij persoonlijk geholpen. Ik ga intussen ook naar een psycholoog. In combinatie helpt mij dat, ik voel me oprecht beter en ik hoop ook andere mensen te kunnen bereiken en helpen.”

Meer informatie via facebook.com/ikvoelmerotkot.

Heb je nood aan een gesprek? Dan kan je terecht bij de Zelfmoordlijn op het nummer 1813 of via zelfmoord1813.be.