Sinds WOII eindigden slechts zes promovendi in top 4: pittige uitdaging voor Beerschot, maar “eens je in de flow zit...”

Meteen na Beerschots zege tegen Anderlecht verkondigde Hernan Losada doodleuk dat hij zo snel mogelijk het behoud wil verzekeren. Een dag later klonk dat in de studio van ‘Extra Time’ toch al iets anders. “Play-off 1 zit zeker in ons hoofd”, aldus de Kielse trainer. “Al beseffen we dat het dit jaar supermoeilijk gaat zijn, met slecht vier plaatsjes in die play-offs.”

Hoe dan ook: Beerschot – momenteel tweede in de stand – steekt zich niet weg en dat is mooi. Als Beerschot straks de droom zou waar maken, realiseert men iets vrij unieks. Sinds de Tweede Wereldoorlog slaagden er slechts zes promovendi in om in hun eerste jaar in de top vier te eindigen: RC Brussel in 1946, Union in 1952, Seraing in 1994, Eendracht Aalst in 1995, Moeskroen in 1997 en Sint-Truiden in 2010. Kleine nuance bij STVV: na de reguliere competitie stonden de Truienaars vijfde, maar in de play-offs (met zes) stegen ze nog een plaatsje.

“Het parcours dat we met Aalst aflegden, vertoont gelijkenissen met dat van Beerschot”, vertelt Jan Ceulemans, destijds trainer bij de Ajuinen. “De promotie gaf ons vertrouwen en toen we in het begin van het seizoen direct wat punten pakten, groeide dat alleen maar. Ook Beerschot moet al niet meer achterom kijken en voetbalt bevrijd. Het helpt natuurlijk als je iemand in de ploeg hebt bij wie maandenlang alles lukt. Bij ons was dat Gilles De Bilde, bij Beerschot Raphael Holzhauser. De Bilde won de Gouden Schoen, Holzhauser zal er dicht bij zijn.”

“Met vertrouwen blijk je plots tot veel in staat”, vult Georges Leekens, indertijd de architect bij Moeskroen, aan. “Ook wij waren vertrokken na een prima start. Ik zie trouwens nóg heel wat raakpunten tussen het huidige Beerschot en het Moeskroen van toen. Met de Mpenza’s en Lemoine hadden wij een paar jongens die het verschil konden maken. Bij Beerschot zijn dat Holzhauser en Tissoudali. Achter hen spelen allemaal mannen met een énorme honger om zich te bewijzen op het hoogste niveau. Zij stijgen boven zichzelf uit. Dat was bij ons niet anders.”

“Eens je in de juiste flow zit, vliegen de ballen binnen die er anders net naast gaan”, merkt voormalig STVV-coach Guido Brepoels op. “Op een bepaald moment begin je te geloven dat er meer in zit. In die fase zit Beerschot nu. Of Beerschot in de top vier kan blijven? Als ze december goed door komen, zijn ze een serieuze kandidaat. Ook januari wordt een sleutelmaand, want het risico bestaat dat andere clubs in de transferperiode bij je beste spelers het hoofd op hol brengen. Extra randbemerking: Beerschot voetbalt lekker, maar zou toch iets minder doelpunten moeten slikken.”

“Ach, veel tegengoals of niet: de meeste trainers zouden toch tekenen voor zo’n parcours?”, relativeert Jan Ceulemans. “Ik ga me niet uitspreken over Beerschots play-off 1 kansen - de weg is nog lang en de onderlinge verschillen zijn klein. Maar als ze het halen, zal het verdiend zijn. Beerschot brengt het mooiste voetbal.” Dat laatste beaamt Georges Leekens. “Om die reden gun ik het Losada en Beerschot. Het wordt geen evidente klus, maar als het wat meezit met blessures en coronagevallen kan het misschien wel.”

Beerschot heeft met jonge middenvelder Ismaila Coulibaly (19) goudklompje: “Nu al bij de besten van België” (+)