Malediven openen consulaat... in Balen: “Het zal meestal niet opvallen als er staatshoofden of ambassadeurs langskomen”

Erg voor de hand liggend is de link tussen Balen en de Malediven, een eilandengroep bestaande uit 1.190 koraaleilanden gelegen in de Indische Oceaan onder Indië, niet. Met heel veel goede wil, en als je je ogen voldoende toeknijpt, kan je de zangerige vlaktes van recreatiedomein Keiheuvel misschien inbeelden als een strand in de Malediven. Maar meer vergezochte vergelijkingen kunnen we niet bedenken.

Sleutelfiguur tussen beide plekken is Gerard Huiting (55), een Nederlander die al 35 jaar in Balen woont. “Ik werk als consultant in Brussel en de Europese Unie. In die hoedanigheid zet ik me al geruime tijd in voor de Malediven. Ik voer bilaterale gesprekken over onder meer toerisme, cultuur, klimaatverandering en de visbelasting”, aldus Huiting, die destijds voor zijn werk in Brussel naar België verhuisde.

“Dat laatste is bijvoorbeeld een heet hangijzer. De import van vis uit de Malediven wordt nu heel hard belast door Europa, met namelijk 24 procent. Dat is eigenlijk niet eerlijk, want bij de omliggende landen is er geen belasting, en dat terwijl ze in de Malediven heel milieuvriendelijk te werk gaan. De Malediviërs gebruiken geen sleepnetten en staan niet voor zware visserij. Met een hengel halen ze vis per vis binnen en de kleintjes worden weer teruggeworpen. De zeebodem en koralen blijven bij deze vorm van visserij intact en geeft geen onnodige bijvangst van andere zeedieren. Maar door die EU-taks is die vis voor winkels hier onbetaalbaar, terwijl een zeer aanzienlijk percentage van de bevolking voor hun levensonderhoud afhankelijk is van de visvangst. Daarom pleiten we voor een vrije handel.”

Het zijn zulke zaken die Gerard Huiting in Europa aan de kaak stelt, om het onderwerp zo op de agenda te krijgen. Dat geldt ook voor klimaatproblemen - de eilanden van de Malediven worden langzamerhand kleiner door de stijging van de zeespiegel - en toerisme. “Als ik met mensen hier over de Malediven praat, dan spreken ze over dure resorts en kleine eilandjes. That’s it. Mensen zeggen dat ze niet naar de Malediven kunnen omdat het daar 1.500 euro per nacht kost in de hotels, maar ze weten niet dat er op de eilandjes waar de lokale bevolking woont guest houses en betaalbare hotels zijn aan 30 à 50 euro per nacht. Het is dus voor iedereen mogelijk om naar daar te gaan. Ik wil dit gaan promoten zodat ook de lokale bevolking kan profiteren van toerisme-inkomsten.”

Als dank voor de geleverde inspanningen kreeg Gerard Huiting van de regering van de Malediven in juli het ereconsulschap aangeboden. Het consulaat wordt gewoon in zijn woning op de Biesakker in Balen ingericht. “Het kantoor dat ik aan huis heb, wordt het kantoor van het consulaat. Uiteindelijk kan je dat overal openen, je moet daarvoor geen imposant gebouw ter beschikking hebben. Aan mijn woning komt wel een naambordje en tijdens feestdagen zal de vlag van de Malediven er hangen, maar voor de rest zal het niet erg opvallen.”

In België wonen maar twee Malediviërs. De consulaire bijstand die Gerard Huiting zal moeten verlenen zal dus vrijwel nihil zijn. “Indien er toeristen in problemen zouden komen met justitie, kan ik wel bijstand geven. Maar paspoorten en dergelijke gaan via de ambassade in Brussel”, vervolgt Gerard Huiting. Wel zal zijn eretitel bevorderlijk zijn voor zijn bezigheden als consultant.

“Het opent deuren die voor een consultant gesloten zijn. Als consultant kan je geen contact opnemen met de gouverneur zelf, protocollair is dat not done, maar met die titel kan ik rechtstreeks met mevrouw Berx (Cathy Berx, gouverneur van Antwerpen, red.) communiceren. Je komt op een ander niveau terecht waar je veel meer toegang krijgt tot de beslissende macht. Waarom ik voor de Malediven opkom? Omdat het toch een minderheidsgroep is, financieel staan ze er niet sterk voor. In Brussel hebben ze wel een ambassade, maar in Frankrijk, Luxemburg of Nederland bijvoorbeeld niet. Dat is te kostelijk. Dan is een consulaat een handig extra puntje op de kaart. Ik heb sowieso een band met Azië. Mijn vrouw komt uit Thailand en mijn zoon werd er geboren. Ik hou van die regio en ga er regelmatig naartoe.”

Een dagelijks komen en gaan van ambassadeurs en staatshoofden hoeven Balenaars niet te verwachten. “Maar het gebeurt wel dat zo’n mensen langskomen. Dat zal echter niet zo opvallen. Ze komen dan gewoon in een zwarte auto langs, met een CD- of CC-nummerplaat.” Een ander verhaal wordt het tijdens de officiële opening op 11 september. “Acht ambassadeurs hebben al toegezegd dat ze zullen komen. Ook de Maledivische staatsminister van Buitenlandse Zaken Ahmed Khaleel komt met zijn gevolg. Zij zullen onder motorbegeleiding via de snelweg naar hier gebracht worden. Dat is echter eenmalig omdat het de opening betreft. De meeste zaken gebeuren nog steeds in Brussel.”