Bewoners Ter Linde verlaten Walfergem en trekken naar Klein Veldeken: “Buren gaan ons missen”

Deze maand is het veertig jaar geleden dat volwassenen met een lichte tot matige verstandelijke beperking een onderkomen vinden in de Heierveld. Land van Asse startte daar met het initiatief maar ging in vereffening waarna het MPC Sint-Franciscus uit Roosdaal de site in 1999 overnam. Maar die gebouwen voldoen intussen helemaal niet meer aan de hedendaagse normen en noden. “Enerzijds doen er zich regelmatig problemen voor met de elektriciteit en de verwarming, terwijl er ook haast jaarlijks dakwerken moeten worden uitgevoerd”, vertelt coördinator Sonja Tiels. “We willen onze residentiële gasten een bepaald comfort aanbieden, maar wat we wilden lukte niet meer op de huidige site. Toch werd de helft van het gebouw al gerenoveerd met een tiental mooie studies tot gevolg.”

En dus werd er nagedacht over de toekomst van Ter Linde. “We dachten in eerste instantie aan een tijdelijke oplossing”, gaat het verder. “De bewoners voor een bepaalde periode verhuizen om intussen de gebouwen grondig te renoveren. Maar toen vernamen we dat Time for Quality op zoek was naar een overnemer voor hun serviceflats van Residentie Klein Veldeken. Daar was leegstand ontstaan nadat de groep Vivasse in de Prieelstraat opende. We gingen in gesprek en konden uiteindelijk voor de zomervakantie van 2020 tot een overeenkomst komen. De verhuis van onze bewoners is gepland op 18 mei.”

En door de verhuis krijgen de bewoners allemaal een ruime studio met eigen badkamer en keukentje. “Onze bewoners wonen beschermd, maar sommigen kunnen al eens zelfstandig een potje koken of eventueel met begeleiding”, luidt het. “De kamers zijn ruim genoeg om plaats te bieden aan iemand in een rolstoel en iedereen zal ook bezoek op zijn of haar kamer kunnen ontvangen. Dat was nu niet altijd mogelijk en moest soms in de gemeenschappelijke ruimte gebeuren.”

De bewoners zijn ook nog relatief zelfstandig. “Ze mogen er zonder begeleiding op uit trekken in de buurt”, weet Tiels. “De omwonenden van het Heierveld kennen onze mensen dus zeker en vast. Zij vinden het jammer dat ze hun buren, waarvan sommigen er ook al veertig jaar wonen, zien vertrekken. Daarnaast wordt er ook ingezet op sociale economie. Bij de gemeente mogen ze documenten en facturen in enveloppen steken, documenten versnipperen, paaspakketjes voor het personeel maken,... Voor de Hopduvelfeesten mogen ze ook 10.000 drankjetons per tien in zakjes verpakken. Sommige van de bewoners hebben ook een job in de beschutte werkplaats.”

Hoe de gasten zelf, die tussen de 24 en 75 jaar oud zijn, zullen reageren valt nog af te wachten. “Ze zijn allemaal al eens hun kamer komen verkennen en toen waren ze enthousiast”, besluit Tiels. “Maar de andere site verlaten is natuurlijk wel emotioneel. Zo zijn er ook verschillende bewoners overleden, waaronder de broer van iemand die er nog woont. We hebben tal van plannen klaar om alles goed te laten verlopen, maar die kunnen op het laatste moment omslaan. We stellen vast dat onze gasten soms flexibeler zijn dan ons. Terwijl wij een traantje wegpinken zijn zij het die er enthousiast met een lach staan.” 

Wat er met de site in de Heierveld gaat gebeuren valt nog af te wachten. Zowel een renovatie, verbouwing als afbraak is mogelijk. Wel zou alles in handen blijven van het MPC Sint-Franciscus en zullen toekomstplannen altijd afgestemd zijn op mensen met een beperking.