Verbindende boodschappen op het hoofdkwartier van de InclusieAmbassade.
Volledig scherm
Verbindende boodschappen op het hoofdkwartier van de InclusieAmbassade. © InclusieAmbassade

Vijftact vzw wordt InclusieAmbassade: “Coronacrisis toont hoe weinig ingeburgerd inclusie is”

ANTWERPEN/BOECHOUTVijftact, de sociaal-culturele vzw die streeft naar een inclusieve samenleving, heet voortaan InclusieAmbassade. De organisatie toont aan dat er van een échte inclusieve samenleving nog lang geen sprake is en wil het onderwerp weer hoog op de agenda plaatsen. “Er wordt te veel óver mensen met een beperking gepraat in plaats van mét.”

  1. Het invoeren van een wachtwoord maakt je netwerk kwetsbaarder: waarom de klassieke kabel nog steeds de moeite waard is
    Mijntelco

    Het invoeren van een wachtwoord maakt je netwerk kwetsbaar­der: waarom de klassieke kabel nog steeds de moeite waard is

    Elke woning heeft tegenwoordig een eigen draadloos wifinetwerk, waarmee de meeste apparaten verbonden zijn. Logisch ook, want het scheelt heel wat gedoe met kabels, waardoor je met je apparaat kan gaan en staan waar je wil. Maar dat hoeft niet noodzakelijk met élk apparaat mogelijk te zijn. Bovendien biedt een verbinding via de klassieke ethernetkabel ook enkele voordelen. Mijntelco.be overloopt ze.
  2. Ultrafietser Elias gaat voor 1.000 kilometer non-stop om Kom op tegen Kanker te steunen: “Rijden met glimlach op je gezicht, dat helpt écht”

    Ultrafiet­ser Elias gaat voor 1.000 kilometer non-stop om Kom op tegen Kanker te steunen: “Rijden met glimlach op je gezicht, dat helpt écht”

    Duizend kilometer fietsen: we kunnen er ons wel iets bij voorstellen als dat uitgesmeerd is over verschillende dagen. Liefst in groep dan nog. Maar non-stop en op je eentje? Gelukkig zijn er specialisten: Elias Renard (31) haalde vorig jaar al eens 750 kilometer. “Slaaptekort vrees ik het meest”, zegt de Berchemnaar. Belangrijk: hij rijdt op 7 en 8 april voor Kom op Tegen Kanker.
    Antwerpen
  1. Jonge artiesten brengen Amerikaanse pianist Irving Berlin terug tot leven voor zijn kleindochter: “130 jaar geleden vertrok hij vanuit Antwerpen naar Amerika voor een beter leven”

    Jonge artiesten brengen Amerikaan­se pianist Irving Berlin terug tot leven voor zijn kleindoch­ter: “130 jaar geleden vertrok hij vanuit Antwerpen naar Amerika voor een beter leven”

    Honderddertig jaar geleden is het intussen wanneer de toen nog Joods-Russische Irving Berlin in Antwerpen op een schip van Red Star Line stapt om een beter leven te zoeken in Amerika. De wereldbekende pianist van ‘(I’m Dreaming Of A) White Christmas’ zijn muziek kwam dit weekend niet toevallig tot leven in het museum Red Star Line. Vijf jonge muzikanten interpreteerden zijn werk en stelden het voor aan niemand minder dan de Amerikaanse kleindochter van Irving Berlin. “Jonge mensen met een migratie-achtergrond, ik herken mezelf daarin.”
    Antwerpen