Kunstenaars houden stokstijf protest op Operaplein: "Nul steun voor inkomensverlies door corona”

Meer dan 100 dagen na de sluiting van de culturele sector is er nog altijd geen passende steunmaatregel voor kunstenaars, cultuurwerkers en technici met korte contracten die hun inkomsten zagen wegvallen. “Net als iedereen dragen we bij aan de sociale zekerheid, waarom krijgen we dan geen gelijke sociale bescherming?” klinkt het. “Een dringende oplossing is niet alleen noodzakelijk, maar ook een sociaal recht. Heel wat betrokkenen hebben al meer dan drie maanden nauwelijks inkomsten.”

Meer dan 50 Vlaamse en Franstalige verenigingen van kunstenaars en cultuurwerkers bundelden daarom de krachten voor een ​​korte creatieve actie over het hele land. #STILLSTANDING vond donderdag plaats om 14 uur, het tijdstip waarop de plenaire zitting van de Kamer begint. Kunstenaars en cultuurwerkers vormden gedurende een halfuur levende beelden die hun beroep symboliseren. Eerst bewegend, maar op een gegeven moment stond iedereen tegelijk stil. “Terwijl de hele samenleving weer in beweging komt, blijven wij in stilstand.”

Ook beeldend kunstenaar Lebuïn D’Haese nam deel aan de actie. “Ik heb tijdens het bewegend kwartier een snelle tekening gemaakt. Ik hoop dat we hiermee een statement kunnen maken. Ik ben al 30 jaar beroepskunstenaar en mijn inkomen viel volledig weg tijdens de coronacrisis. Ik werk via tentoonstellingen en galerijen en die werden afgelast. Er werden er ook een aantal uitgesteld naar volgend jaar, maar die vallen moeilijk te combineren met de afspraken die al gepland stonden.”

De organisatoren van de actie vragen de politieke verantwoordelijken voor een snelle oplossing op federaal niveau, die sociale bescherming voorziet voor al wie er recht op heeft. “De algemene steunmaatregelen die meteen zijn uitgevaardigd bij het begin van de lockdown hielpen slechts een deel van de cultuurwerkers. Dat komt omdat ze niet compatibel zijn met de tijdelijke werkopdrachten in de cultuursector. De uitbreiding van tijdelijke werkloosheid voor cultuurwerkers met korte contracten botst op administratieve beperkingen en werkt niet in de praktijk.”