Hoe Deurne zijn asielcentrum leerde omarmen: “Buren geven hier nu Nederlandse les”

De poorten van het voormalig klooster en rusthuis van de Zusters van het Heilig Hart zwaaien open en we worden door de bewoners begroet met zowel een goeiemiddag, een goeiemorgen als een goeieavond. Dat de tijd relatief is en het Nederlands een moeilijk taaltje, het wordt hier vlot bewezen. Met 160 zijn de nieuwkomers, van wie de helft kinderen. Een deel van de ouders kampt met een handicap. Voor het in 2003 gebouwde rusthuis is dat geen probleem. Gangen en liften zijn breed. Het is geen afgedankte kazerne, niet de vergane glorie van een vakantiepark. Wél een brandschoon en jong gebouw. “Hier wonen zo'n twintig nationaliteiten samen”, zegt Rita Lemmens (32) van Fedasil, verantwoordelijk voor onder andere de buurtwerking. “Ze zijn gevlucht uit Syrië, Palestina, Afghanistan. Mensen kwamen van uit Eritrea en Soedan, Myanmar, Venezuela, Servië, Georgië hierheen. Anderen werden, door hun handicap bijvoorbeeld, naar dit centrum overgeplaatst.”