"Graag nog een job bij de VN"

Dat kinderen van ongehuwde moeders vandaag dezelfde rechten hebben als in een 'normaal' gezin, hebben ze aan Paula Marckx te danken. Het Hof in Straatsburg gaf haar in 1979 gelijk in een dispuut met de Belgische staat. De beslissing werd in het Arrest-Marckx gegoten.

Haar cv leest als een avonturenroman, die ergens in de oorlogsjaren begint. Paula Marckx gaat dan als 17-jarige uit de kleren voor kunstschilder Lode Seghers. Bij hem is het passie, bij haar geldnood. Later wordt Paula mannequin bij modehuis Natan.


Selfmade woman: het is haar op het lijf geschreven. Zo vliegt ze netwerkend en schrijvend door de fifties en de sixties. Ook letterlijk, want in 1968 haalt ze haar vliegbrevet in Deurne. Een luchthaven waar ze later zakelijk nog veel mee te maken zal krijgen. Ze beleeft stormachtige relaties, ze interviewt de Spaanse dictator Franco - "een eenvoudig mannetje in korte broek" - en The Beatles. "Dat was heel zot. Ik wandelde rond in Milaan en zag veel volk voor een hotel. Met een kaart van de Italiaanse voorlichtingsdienst heb ik me naar binnen gekletst. En zat ik ineens in een hotelkamer te praten met de vier Beatles. Mijn favoriet? Paul McCartney."


"Ik laat alles op me afkomen. Het liefst interview ik mensen over dingen waar ik weinig vanaf weet. Voor de lezer is dat toch ook vaak zo? En het strafste: iedereen die ik mail of bel, hapt toe." Sinds 2007 pende ze 150 interviews bijeen voor de Vlaams-Amerikaanse immigratiekrant De Gazette van Detroit, met kleppers als Christian Van Thillo, Fernand Huts, Jan Decleir, Will Tura, kardinaal Danneels en Leo Tindemans.