2,2 miljoen euro schadevergoedingen en 3 jaar cel met uitstel voor oplichters van diamanthandelaren

“De handelaars werden gecontacteerd door een van de 9 beklaagden, vaak door hoofdverdachte Hrair C., en er werd een handeltje opgezet waarbij diamanten van de handelaar in commissie of consignatie genomen zouden worden. Dan zouden ze klanten zoeken voor de handelswaar en de diamanten doorverkopen.” zo klonk het op de zitting van 25 oktober. 

Het was de bedoeling om het vertrouwen van hun klanten te winnen en zodoende lieten de beklaagden enkele commissies zonder opstootjes verlopen. “Maar naarmate de tijd vorderde nam het aantal consignaties toe en het aantal terugbetalingen af,” zo formuleerde de procureur netjes. De diamanten werden doorverkocht, maar ver onder de marktprijs, en de oorspronkelijke eigenaren zagen geen cent terug van de opbrengst. 

Klagen en informeren naar hun geld had weinig zin. Sommige beklaagden deinsden er niet voor terug om hen te bedreigen. Ze stelden valse facturen en commissiedocumenten op om hun handelingen legitiem te doen lijken en lieten zo een spoor van financiële vernieling achter hen. “Veel handelaren gaven uit wanhoop steeds meer van hun diamanten in consignatie bij de verdachten in de hoop dat ze dan uiteindelijk toch nog hun geld en winstmarges zouden zien. In werkelijkheid zakten ze alleen maar verder weg in de financiële put.”

Een van de beklaagden, Mohamed N., die volgens een van de slachtoffers Libanese roots zou hebben, was bovendien niet te beroerd om slachtoffers onder druk te zetten. Wanneer ze naar hun geld of diamanten vroegen, trok hij soms een mes of vertelde hij hen dat hij banden had met de Libanese militante partij Hezbollah.

Sommige beklaagden, zoals in het geval van Om A., stapten mee in het oplichtingszaakje omdat ze eerst zelf slachtoffer werden. A. was in de val van Hrair C. en Mohamed N. getrapt en had op een gegeven moment schulden ter waarde van bijna 2 miljoen Amerikaanse dollars. Daarna begon hij, in een poging zijn eigen financiële strop minder strak te knopen, dan maar zelf doelwitten voor de illegale praktijk te gaan zoeken.

De advocaten van de verschillende beklaagden volgden hetzelfde stramien als hun cliënten toen ze verhoord werden. Bijna allemaal wezen ze naar elkaar als gevraagd werd wie nu eigenlijk verantwoordelijk was geweest en bijna allemaal waren ze erin geluisd door hoofdverdachte Hrair C. Die had namelijk een gokverslaving, zo klonk het, en daar moest voor betaald worden.

Tot 37 maanden vorderde het parket tegen de beklaagden en de rechtbank leek daarin ook te volgen. Hoofdbeklaagde Hrair C. kreeg uiteindelijk 3 jaar cel, zij het met uitstel, en 8.000 euro boete, waarvan de helft met uitstel. De andere straffen lagen in dezelfde lijn.

Wel moeten ze hun slachtoffers vergoeden voor de geleden schade en daarbij gaat het niet om kleine bedragen. In totaal moeten de beklaagden de slachtoffers een ruime 2,2 miljoen euro in schadevergoedingen betalen. 

LEES OOK:

“Ze stuurden berichtjes met felicitaties naar hun ‘slachtoffers’ als hun oversteek succesvol was.” Mensensmokkelaars riskeren tot 8 jaar cel

Steve Bakelmans veroordeeld tot levenslang voor de verkrachting van en de moord op Julie Van Espen